Beyaz Gemi, yine Cengiz Aytmatov 'un mükemmel kaleminden bir eser. Kitabın sonu beni üzdü, ama okuduğum süre boyunca bütün duyguları iliklerime kadar hissettim. Iyilik, kötülük, acımasızlık, zalimlik, naiflik, adalet, vicdan vb. Kötülüğe karşı iyilik kazanmalıydı; belki de o ıyilik dolu yürekleri inandıkları değerler uğruna yaşanılanları kaldıramadığı için böyle son buldu. Orozkul' a bir şey olmadı bir insanın kalbi kararmaya görsün, başına gelen onca şeyden kendine pay çıkarmıyorsa o insan yapılabilecek hiç-bir şey de yok sanırım. "Ve sen çocuğum artık bu şarkıyı duyamazsın. Su boyunca yüzüp gittin çocuğum. Kendi efsaneni de alıp götürdün. Hiçbir zaman balık olamayacağını, beyaz gemiyi göremeyeceğini biliyor muydun? " Şimdi sana yalnız şunu söyleyebilirim: " Çocuk kalbinin, çocuk ruhunun bağdaşamadığı her şeyi reddettin. "
