İkrânur
@namutenahiokur_
ama münzeviliğe ve kitaplara kaçmaya mahkumdu.
Instagram: namutenahiokur
687 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bu benim yalnızlığım, dalsızlığım benim
Kana kana içtiğim çeşmelerden susayarak ayrılmak
Titreyen bir ışık karanlıklarda Onu kim görebilir, kim tanıyabilir?
Sonunda hep bir soruyla karşı karşıya kalmak Boynumun borcu bu, ödenmedi yıllardır
Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
İNSAN EMİN OLDUĞU BİR ŞEYDEN ŞÜPHE ETMEZ; EVET AMA ŞÜPHE ETMEDİĞİ BİR ŞEYDEN NASIL EMİN OLABİLİR?
Aşk ilişkisinin merkezi duygulardır. Çünkü en yakın olduğumuz, ama yaralanmaya en açık olduğumuz alan da orasıdır. Her âşık hiç istemediği hal- de bir gün mutlaka tanışır hayal kırıklığıyla. Çünkü doyurulmayan bütün arzularımızın "reenkarnasyonu" dur aşk ilişkisi. Bizi en çok yaralayabilecek kişi özlemlerimizi büyük bir açlıkla yansıttığımız sevgilidir.
Okur Takip Önerileri
Konan göçer, doğan ölür elbet. Irmak denize, deniz ırmağa kavuşur sonunda; ruh kaynağına, kaynak da ruhuna muhtaç değil mi şunun şurasında?
sen ölçülebilir mesafelerin ötesindeki mesafelerin
kalple nasıl ölçülebileceğini
boğularak, kavrularak, yanarak
öğrenen
kaç defa boğularak, kavrularak, yanarak
o kadar ki zindanıma girerken, ben bile fark etmeden
sakladığım tohumun sırrında
boğularak, kavrularak, yanarak
yazgısından iffet çıkaran efendim
Bana öyle bir kalp ver ki senin yakınlığını istemekten başka hiçbir isteği içinde barındırmasın. Öyle bir ışık bırak ki kalbime, bir daha onu söndürmek mümkün olmasın.
Şimdi ölüm çok kolay uğrayabilir bana! Ama ben yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmemeliyim. Elbette, bir gün ölümle karşılaşırsamki karşılaşacağım önemli değil; önemli olan şu ki, benim yaşamım veya ölümüm başkalarının yaşamını nasıl etkileyecek..."
Siz gereğinden fazla düşünüyorsunuz. Ama yalnızca düşünmek olmaz ki! Yola koyulursak korkularımız tümden kaybolur gider," diye karşılık vermiş.
"Ben susuz bir yolcuyum,"
Sen kendi benliğinden bir parça ayırıyor ve sonra, kendinden ayrılmış parçanı on binlerce nağme ile çağırıyorsun. Senin bu kendini bölüşün bende şekil buldu
Kayboldum
Kimlere hüzündü kimlere nostalji
Kimler tutkun idi kimler unuttu
Ne güzel ne güzel ne güzel tanrım
Fesleğen ekiyor, sardunya dikiyorum
Bitiyorum arsızlığına çimenin çiçeğin
Arsızlık bugünden geri
Umut ve direnç demektir
Sokulmak demektir yaşamın koynuna
Özdeşlik demektir yaşamla
İnan olsun dostlar, inan olsun
Dalından kopan sardunya
Bozulmadı bi kez, eğmedi başını
Açmayı sürdürdü diktiğim toprakta
Kendi ölümünü kendi doğuran
Bana en uzak yerlerdeyim çoğu zaman - sonsuz yaşamın içindeki düzelmeyen kambur... Benim gökyüzüm delinmedi; delinen, anlar ve zihnimin saydamlığı
Tanımakla görevlendirildiğim kişi ben miyim?