"Bak başka türlü anlatayım sana demek istediğimi. Senin Gourge'un var. Onun geri döneceğini biliyorsun. Kimsen olmadığını düşün bir. Diyelim ki siyah olduğun için yatakhaneye gidip kâğıt oynayamıyorsun. Nasıl hissedersin kendini o zaman? Düşün ki bütün gün burada oturup kitap okumak zorundasın. Hava kararana kadar at nalı oynayabilirsin tabii ama sonra işte buraya gelip kitap okumaktan başka yapacak bir şeyin yok. Kitaplar işe yaramıyor. İnsanın yanında olacak birine ihtiyacı var." İnlemeyi andıran bir sesle devam etti: " İnsan yanında biri olmazsa delirir. Kim olduğu hiç önemli değildir yeter ki yanında olsun." Ağlamaya başladı. " Sana bir şey diyeyim mi? İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır."
Sayfa 87Kitabı okudu
Senin George'un var.
Onun geri döneceğini biliyorsun. Kimsen olmadığını düşün bir. Diyelim ki siyah olduğun için yatakhaneye gidip kağıt oynayamıyorsun. Nasıl hissederdin kendini o zaman? Düşün ki bütün gün burada oturup kitap okumak zorundasın. Hava kararana kadar at nalı oynayabilirsin tabii, ama sonra işte buraya gelip kitap okumaktan başka yapacak bir şeyin yok. Kitaplar işe yaramıyor. İnsanın yanında olacak birine ihtiyacı var." İnlemeyi andıran bir sesle devam etti: "İnsan yanında biri olmazsa delirir. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında olsun." Ağlamaya başladı. "Sana bir şey diyeyim mi?
İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır."
Bir insan ilk sayfasını okurken nasıl delirir :)
Ölüme doğru gidiyoruz, tıpkı okun hedefe doğru gitmesi gibi, asla ıskalamayacağımız da kesin, ölüm bizim tek kesinliğimiz, tek gerçeğimiz, öleceğimizi daima biliyoruz, her hangi bir zamanda, her hangi bir yerde,biçiminin bir önemi yok..
Sayfa 11Kitabı okudu
Sorma hangi zaman dilimindesin
Yerimde hangi insan olsa dedim, delirir kesin
Yaşarken çürüyor olmanın bu içler acısı hali senin eserin
Bırak artık bileği kan karanlığın resimlesin
Hafızandan kurtul ve gülmeyi başar
Unutulan tüm mutluluklar hep fotoğraflarda yaşar
İstediğini yap git çabala uğraş en nihayetinde
Görmek istemem dediğin o sahneler bir gün gelir başa
Gönüle çak mezardan deş al beni çekip bu hoşça kal son olsun
Yol ver bana hayat dur geri çekil
Bir sevgi varsa kaynağında göz pınarları var aşkı sebebinin
Battığın adımdır intihar veyahut delicedir
Sabah akşam deme düşün yorul
Nasıl da gitti diyor bu şehrin yuhlamasını duyuyorum
İçimden ölmek gelse dahi olmuyor
Sorun şu ki
Mezarda tekrar nasıl ölünüyor bunu öğrenmeyi diliyorum.
*ALLAME*
Kimsen olmadığını düşün bir. Diyelim ki siyah olduğun için yatakhaneye gidip kağıt oynayamıyorsun. Nasıl hissederdin kendini o zaman? Düşün ki bütün gün burada oturup kitap okumak zorundasın. Hava kararana kadar at nalı oynayabilirsin tabii, ama sonra işte buraya gelip kitap okumaktan başka yapacak bir şeyin yok. Kitaplar işe yaramıyor. İnsanın yanında olacak birine ihtiyacı var. "İnsan yanında biri olmazsa delirir. Kim olduğu hiç önemli değil, yeter ki yanında olsun."
Sayfa 87Kitabı okudu
İnsan nasıl delirir acaba? Farkında olmadan , yavaş yavaş mı? Delilik Truva atı gibi beynimize mi sızar?
