Felsefe
...
Esir, deyişleri, kısadan çevirmeye başlamıştı. Şövalye söylenenleri' önce umursamadan dinliyordu. Birden ilgilendi. Uzaktan uzağa tanıdık fikirlerdi bunlar... Yeni Platonculuğun İslamlıkla karışması... "Başımı elime alıp yoluna verem yürüyem' sözüyle ürperdi. Allah'la ilgili de olsa, bir aşk şiirinde, bu ne kocaman, ne kadar çırılçıplak, ne sınırsız cömertlikti. Neden sonra ürpererek kendine geldi çevresine baktı, şaşırdı.
Sayfa 54 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
TİYATRODA BİR DE HİÇ ADI DUYULMAMIŞ ŞÖHRETLER VARDIR Acılı yorgun oyuncuların yanı sıra, kristalleşmiş gerçeklerin ardında bir de kalker tortuları vardı tiyatroda. Bunların adı sanı duyulmamıştır pek ortalıkta. Onları bilse bilse tiyatro çevreleri bilir. Bana en çok dokunan, tiyatronun en büyüğünden en küçüğüne kadar bütün aktörlerin, hatta
Tanıdık geldi mi ?
.. birbirlerine küs komşular bile konuyu konuşmak için barışmışlardı. Kimse böylesine iyi bir dedikodu malzemesini kaçırmak istemiyordu. Ve sıcağın altında, tamamen hurafelerden oluşan hikâyeler anlatmak ne kadar da dinlendirici geliyordu kasaba insanlarına!
Sayfa 267 - DKKitabı okudu
SENİ BEN AŞKLA SEVDİM NEVİN!.. TİYATRO AŞKIYLA SEVDİM Nevin Seval (1920-1958)
Ölülere toprak lazım
Zengine para,
Diriye ekmek,
Deşile deşile
Koşulmuşum yeşile
Cam yeşili, göz yeşili, aşk yeşili
O yeşil lazım.*
İri yağıyor, iri damlalarla yağmur. Üşüyor insanlar üşüyor. Saçları darmadağınık sarı bir kız caddelerde uçuyor. İri
SEYİRCİ İÇİN NAŞİT DEMEK, GÜLMEK VE KAHKAHA DEMEKTİ Naşit Özcan (1886-1938)
Şehzadebaşı cıvıl cıvıldı çocukluğumuzda. Sinemalarıyla, tiyatrosuyla... Şehzadebaşı deyince Naşit, Naşit deyince Şehzadebaşı gelirdi akla. Adı üstünde, Millet Tiyatrosu’ydu Naşit’in tiyatrosunun adı. Caddeyi boydan boya kaplayan bez ilanda şu yazılıydı: “Halk
SAFİNAZ: Az sonra buraya geliyorlar diyorum sana.
HÜRMÜZ: Hi, Doktor da geliyor mu?
SAFİNAZ: Sen adamı öldürürsün karı. Oğlanın anası eli kulağında kapıyı çalacak.
HÜRMÜZ: Koşup giyineyim, sarı sadakorumu mu giysem, yeşil çuhaları mı?
