....
1 Mayıs İşçi Bayramı Anlam ve Önemi Nedir?
1 Mayıs küresel ölçekte kutlanan ve sıklıkla İşçi Bayramı ya da Uluslararası İşçi Bayramı olarak anılan, emekçilere ve işçilere ithaf edilmiş bir bayramdır.
21 Nisan 1856 tarihinde Avustralya’nın Victoria eyaletindeki taş ustaları, günde sekiz saatlik ve haftada kırk saatlik iş günlerinin kabulu
Sixteen Tons Nedir Biliyor musunuz?
"Bazı insanlar der ki insan çamurdan yapılmıştır
Zavallı adamcağız kas ve kandan yapılmıştır
Kas ve kan ve deri ve kemikler
Zayıf bir zihin ve kuvvetli bir sırt
Onaltı ton yüklersin, eline ne geçer
Daha da yaşlanıp daha da borca batarsın
Aziz Peter beni çağırma çünki gidemem
Ruhum şirkete zimmetli
Güneşin ışıldamadığı bir sabah
• 4. Bölüm - ATATÜRK'ÜN ÇANAKKALE'DE BAŞARISI YOKTUR YALANI! (!)
- Yıl 1914 Takvimler 3 Kasım'ı gösteriyor, İngiliz Donanması Çanakkale'nin dış istihkâmlarını bombalıyor bu durum Çanakkale Savaşı'nın başlamasına sebebiyet veriyor.
9 Ocak 1916'ya kadar mücadele devam ediyor.
Savaşta, Türk ordusunun en seçkin birlikleri ve subayları yer alıyor.
Çanakkale Batı empervalizmine karşı sıkı bir
Mustafa Kemal Atatürk'ün Söylediği 75 Söz | Atatürk Sözleri ve Anlamları
Cumhuriyetimizin kurucusu, başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk, yaşam şekli ve üstlendiği görevleri gereği çok yönlü bir liderdi. Verdiği demeçler, söylediği sözler, aktardıkları ve daha nicesi hayatın her alanında önemli tavsiye, fikirler ve sözleri içeriyor. Spor,
"Ben 
Albert Einstein
14 Mart 1879’da Almanya’nın Ulm kasabasında doğdum..
Babam küçük bir elektrokimya fabrikasının sahibiydi ancak pek başarılı bir iş adamı sayılmazdı.
Annem Paulin’in dünyası müzikti, yetenekli bir piyanistti..
Özellikle Beethoven'in piyano parçalarını nefis çalardı ve annemi dinlemek çocukken en büyük zevkimdi..
Burası bizim günlerce hapsolduğumuz o yere iniyordu, beni buradan ölmek üzereyken çıkarmışlardı, şimdi nasıl ve ne sebeple buraya tekrar girerdim? Oysa Uraz benden ona güvenmemi istiyordu ve ben ona gerçekten güveniyordum. Onun bana zarar vermeyeceğini her şeyden iyi biliyordum. O da Nisan da Eren de Bulut da birlikte geçirdiğimiz kabus gibi günlerden ve ardından gelen uzunca mücadelemizden sonra beni hiç yalnız bırakmamışlardı. Her birine kendimden bile çok güvenir olmuştum. O yüzden o ilk adımı attım, ikinciyi ve
üçüncüyü de... Ve sonrasını, bizi aşağıya indiren tüm o adımları, atmam gereken her adımı attım.
Karşıda gördüğüm ev, kapısının üzerindeki "1" yazısı beni geçmişe, buraya geldiğimiz ilk güne götürdü. Burası birinci evdi. Her şeyin başladığı yer.
Peki neden buradaydık? Tüm iyi ve kötü anları yad etmek için mi? İçimden bir ses çok daha fazlası olduğunu söylüyordu. Mesele hatıralar değildi, mesele bambaşkaydı.
"Birinci ev..." dedim sessizce, kalbim o kadar hızlı atıyordu ki tüm yaşananlardan sonra burada olduğuma inanamıyordum.
Giyotin
25 Nisan 1 792'de giyotin uygulamasına geçilir. Makine, idamı ve bedene uygulanan cezai işlemleri kökünden değiştirir. Giyotin hekimi idam edilen beden teknisyenine dönüştüren, ölüm cezasına da teşrihe giriş niteliği kazandıran o çok eski geleneğin içinde yer alır. Seri halinde öldürebilmesiyle,
kıyımın önüne geçilmesini sağlar. Halkı "yamyam" olmaktan kurtarır. Öte yandan, idamın gelişimiyle ona yönelen bakış arasında yeni bir ilişki kurar. Bundan böyle, ölüm göz açıp kapayıncaya kadar gerçekleşir. Bu yüzden, giyotin idam edilen kişinin rolünü ortadan kaldırır ve onu kişiliksizleştirir. Mahkum, can çekişmesi insanlar tarafından izlenen ve ölmekte olan kişi figürünü yansıtmaz olur artık. Birdenbire cesede dönüşen bir canlıdan başka bir şey değildir o. Giyotin yaşanılan ana değer kazandırır. İzleyicilerin son derece dikkatli olmasını ister. Dolayısıyla, celladın becerisinin önemsizleşmesine neden olur.
Sayfa 297Kitabı okudu
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
2 ay... Yalnızca 2 ay.
Bugün 15 Nisan pazartesi. Dün yurda geldim. Ve dün, evden yurda son gelişimdi, evden yurda son yolculuğumdu. İlk kez bu kadar garip hislerle adım attım bu yurdun bahçesine. İlk kez yurda farklı bir gözle baktım. Sanki yıllar geçmiş de yeniden gelmişim gibi. Biliyorum ki 2 ay sonra sınava girdiğimde birçok şey bitmiş olacak. Ve o zaman da içimde,