Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil
Çerh ile söyleşemem âyînesi sâf değil
Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana
Ehl-i dil birbirini bilmemek insâf değil
Nef'i
Mucizeler söyleyen papağanım. Söyleyeceklerim laftan ibaret değil.
Felekle söyleşemem çünkü içi dışı bir değil
Gönül ehlidir diyemem kalbi temiz olmayana.
Gönül ehillerinin birbirlerini tanımamaları insafa sığmaz.
Sayfa 72 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Eski Şiirin Asıl İdeali
Eski şiiri beşerî olmamakla ittiham ederler. Şüphesiz ki, bu ittiham çok defa haklıdır. Fakat onun vakit vakit eriştiği güzellik kuvvetiyle beşerîleştiğini unutmamak lâzım.
Niçin olmasın? Ferdî ihtiraslarımızı, ıztıraplarımızı anlatmak kadar, saf ve mücerredi aramak da insan ruhunun bir ihtiyacı değil mi?
Nef'î: 'Hem kadeh, hem bâde, hem bir şüh sâkîdir gönül' diyor.
Eski şiirin asıl ideali, Nef'î'nin gönlü gibi kendi kendine yeten bir güzellikti.
Aktarım
"Bela budur ki alıştı belalarınla gönül
Gamın da gelse dile bâis-i meserret olur" Nef'î
"Benim için asıl bela, gönlümün senin belalarına alışmış olmasıdır. Öyle ki artık gönlüme senden bir gam da gelse, benim için sevinç sebebi oluyor."
Sayfa 101Kitabı okudu
Yakup Kadri Karaosmanoğlu
''Değer mi? Yazık değil miki sizin ilk aşkınız Fikret'in Nef'i için dediği gibi böyle 'çorak yere akıp gitsin!' O sizi asla anlayamaz; asla! Siz sevgiyi destanlarda, çoban muaşakası masallarında, Romeo ve Juliette'te olduğu gibi anlıyorsunuz. O ise, İngilizlerin flört dediği muaşaka tarzından başkasını bilmiyor. Flört muaşeret adabı icabatından bir şeydir, halbuki aşk, sizin ve benim bildiğim aşk öyle mi? Bu bir vahşi kuştur ki, bir salonda, bir eğlence ve bir süs gibi dizden dize, omuzdan omuza dolaşması şöyle dursun, gagasının dokunduğu yerde kanamadık et, parçalanmadık kumaş; kanadının havasında devrilmedik eşya, kırılmadık saksı kalmaz. O kadar vahşi, serkeş ve haşindir.''
Sayfa 58 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Bela budur ki alıştı belalarınla gönül
Gamın da gelse dile bâis-i meserret olur"
Nef'î
"Benim için asıl bela, gönlümün senin belalarına alışmış olmasıdır. Öyle ki artık gönlüme senden bir gam da gelse, benim için sevinç sebebi oluyor."
Sayfa 101Kitabı okudu
Küşte-i Zülfikâr-ı hicvimdir
Bir alay yâve-gûy-i hârze-tıraz
Kadir olmasalar cevaba nola
Ben neyâyed zi küştegân âvâz
Nef'i
Çok tecrübe etdim hele tahkik budur kim
Yekdir yine ahbabdan a'da-yi zamane
Nef'i
Bir düş gibidir hak bu ki ma'nide bu âlem
Kim göz yumub açınca zamanı güzel eyler
Nef'i
Sanman ki felek devr ile şâmı seher eyler
Her vâkıanın âkibetinden haber eyler
Nef'i
Bir dem muradım üzerine devreylemez felek
Âb istesem serab-î ademden nişan verir
Nef'i
Hasılı şimdi benim nadire-senci âlem
Eder ikrâr buna kâmil olan iz'anı
Nef'i
Sanırım kendimi bir hâce-i sahib-cevher
Aldığımca elime kilk-i güher-efşânı
Nef'i
Sonra, kötülüğü kötülükle karşılamak da insan hakkıdır. Herkesten Eyyub sabrı ve İbrahim hayırhanlığı istenemez.
Kahbe hicvine tenezzül mü ederdim ammâ
Bir kaza ile bu da tab'ıma çesban düşdü.