"Istırabın sonu yok sanma, bu âlem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyliyemez hande-i burrem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem âdem de geçer."
Neyzen Tevfik
Sayfa 104 - Olimpos Yayınları, 4. Baskı: Ocak 2023. AnkaraKitabı okuyor
Hicran kucağında tuttuğun sırdaş
Çağlamış , bulanmış, durulmuş olsun
Sözüne sazına güven de yanaş
Kulağı ezelden burulmuş olsun…
Neyzen TEVFİK
Sayfa 476Kitabı okudu
Gel dese de bakma nakes aşına
Bir fırsat arar da kakar başına
Neyzen Tevfîk
Sayfa 71Kitabı okuyor
Neyzen Tevfik
Hiç beklenmiyen bir ölüm. Benim ıstırap arkadaşım. oğlum Orhan Veli'yi çok severdim. Çok değerliydi. Varlığı, edebiyatımız ve gençlik için elzem olan bir insandı. Fikir mahsullerini henüz tamamen veremeden öldü. Kıymeti münevverlerimiz tarafından hakkiyle belirtilmelidir. Ona muhabbeti olanlara ve dostlarına sa- bırlar dilerim. Orhan Veli'nin hiç olmazsa tabutunun arkasından yürümek ve mezarına gitmek isterdim. Vücutça biraz hasta bulunuşum buna mâni oldu.
Gençlik için elzemdi ve kayıptı, dedim. Açıklıyayım: Gençlik derken, kafa gençliği ve Orhan Veli kafası ayarında
olanları kasdediyorum. Yaprakından istifade ettiğimiz verimli dal ansızın kırıldı. düştü; toprağa, tabiatin tâ koynuna girdi. O dalın meyvaları yer yüzünde ve beşerin elindedir. Boşuna bir şekilde kurutmıya teşebbüs edenler bulunsa da ümidimiz ve tesellimiz dalı kırık ağaçtadır. Çünkü, ağacın kökleri çok sağlam ve kuvvetli..
Türkiye zamanında Bodrum iki önemli adam yetiştirmiştir. Biri denizler dâhisi Turgut Reis, öteki Neyzen Tevfik'tir.
Sayfa 110
Türkiye zamanında Bodrum, iki önemli adam yetiştirmiştir. Birisi denizler dâhisi Turgut Reis, öteki Neyzen Tevfik'tir.
Sayfa 161 - bilgiKitabı okudu
~ Neyzen Tevfik ~
Türkü yine o türkü, sazlarda tel değişti
Yumruk yine o yumruk, bir varsa el değişti.
Sayfa 116 - Doğan Kitap, 37.Baskı, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okudu
Türkü yine o türkü sazlarda tel değişti,
Yumruk yine o yumruk, bir varsa el değişti.
Sayfa 252Kitabı okudu
Gönlümün zaviyesinden dedi bir pîr-i mugan:
Gözünü yum, sağır ol, yut dilini, kes sesini!
Bilenin ağzına önce sıçıyor kahpe felek.
Sonradan sille ile patlatıyor ensesini!
Sayfa 250Kitabı okudu
Yaklaşan bir acı önce güneşi korkuttu,
Ay tutuldu diyemem gökyüzü matem tuttu.
Sayfa 180Kitabı okudu
Leğenim damdan düştü, rezilliğimin davulunu pazarbaşlarında çalıyorlar, artık gizli davul çalmama ne lüzum var?
XXXKitabı okudu
Felsefemdir kitab-ı imanım,
Taparım kendi ruhumun sesine.
Secde eyler hakikatim her ân,
Kalbimin âteş-i mukaddesine.
Ey bana kendini büyük tanıtan,
Hâlime bak da varlığından utan!
Sen kerîm ü ganiyy-u mutlaktın,
Sâhib-ül-cûd-ü zül keremdi adın.
Hani nerde o şanlı saltanatın?
Benden olsun sıkılmıyor suratın!
Sayfa 2Kitabı okudu
O'nun ölümünün ardından bakın Neyzen Tevfik neler söylemiştir:
"Hiç beklenmeyen bir ölüm. Benim ızdırap arkadaşım oğlum Orhan Veli'yi çok severdim. Çok değerliydi. Varlığı edebiyatımız ve gençlik için gerekli olan bir insandı. Düşünce ürünlerini henüz tamamen vermeden öldü. Değerli aydınlarımız tarafından O'nun değeri belirtilmelidir. O'na sevgisi olanlara sabır dilerim. Gençlik için gerekliydi ve kayıptır dedim. Açıklayayım. Gençlik derken kafa gençliği ve Orhan Veli kafası ayarında olanları kastediyorum. Yaprak'ından yararlandığımız verimli bir dal ansızın kırıldı, düştü toprağa, doğanın ta koynuna girdi. O dalı, meyvaları yeryüzünde ve insanlığın elindedir. Boşuna O'nu kurutmağa teşebbüs edenler bulunsa da ümidimiz ve tesellimiz dalı kırık ağaçtadır. Çünkü ağacın kökleri çok sağlam ve kuvvetli."
