Çoğumuzun müzisyen kimliğiyle tanıdığı 
Nil Karaibrahimgil'in deneme türünde yazdığı 
Kelebeğin Hayat Sırları ve 
Nil'in Kelebekleri adlı kitapları yaşadıkları, gezdikleri, gördükleri, uygulamaya çalıştığı birçok mottoyu içermekte.
Kişiliğini çok beğendiğim, şarkılarını çok severek dinlediğim bir kadındı. İçinden geldiği gibi yazdıklarıyla da kendisine hayranlığım bir kez daha arttı.
Kendini ne kadar geliştirdiğine, ne kadar araştırıp öğrendiğine şahit oldum. Evet, okuyanın hâli başka oluyor.
Çok pozitif, çok motive edici sözler kullanmış ama iki kitabıyla çok tekrara düşmüş. Hani bana bir şeyler katar ümidiyle okunmaz da, hayatımıza bir nebze olsun neşe, mutluluk katar gözüyle okunacak kitaplar olmuş.
Ben kendisini sevdiğim ve düşüncelerini kendime yakın bulduğum için birçok alıntı yaptım. Ama çoğu insana aynı duyguları hissettirmeyebilir. Okurken sıkılmanıza da sebebiyet verebilir. Edebi bir yönü yok çünkü :)
Hayat ne yazık ki Nil'in baktığı pencere kadar parlak değil. Herkesin de Nil gibi olması beklenemez. Ama olabilseydik aşırı güzel olurdu. Kurduğu toz pembe hayaller, dualar gerçek olsa dünya yaşanılası bir yer olurdu. Maaleseflerle iyi okumalar dilerim. :((
youtu.be/-yYCL5S2QI0
