Geçmişe takılmamızın tek sebebi yalnızca basit nostalji ve keşkeler değil de, veri işleme sürecinde kısa yolları seçen nöronlarımız mıydı? Eğer nesneleri kısmen görmeye yarayan nöronlar, kısmen de geçmişi belirliyorsa -yani kişinin bir anda algıladığı şey o anki algıları ile hafızasındaki algıların birleşimi ise "geçmişe takılıp kalmak" deyişi yeni bir anlam kazanmıştı.
Şu hayatta herkesin özlediği bir İstanbul vardı; hatta onu daha önce hiç görmemiş olanların bile. Ama İstanbul kimseyi umursamadan yola devam ediyor, asla geriye bakmıyordu. Sanılanın aksine, kitabında nostalji yoktu İstanbul'un. O, bir şimdiki zaman şehriydi.
Sayfa 18Kitabı okudu
Her birini buraya çekip getiren bir nostalji duygusu, bir düş kırıklığı, elden çıkıp gitmiş bir şeyin yerini tutacak bir başka şeyi ele geçirme gereksinimi vardı; evli biri burada bekârlık günlerinin havasını yakalamaya çalışıyor, yaşlı bir memur öğrencilik yıllarını burada anımsamak istiyordu.
Sayfa 33
Nostalji
Şarkılarla.nostaljiyle yeni yarınlara.. 1k'ya ve değerli kardeşime hayırlı ve mutlu günler dileklerimle armağan olsun
(youtube.com/watch?v=lyT31nm...)
