Dönüş, Yunanca’da nostos demek. Algos, keder anlamına geliyor. Yani nostalji doyurulamamış dönüş arzusundan kaynaklanan bir keder. (...) Bu etimolojik aydınlatmanın ışığında, nostalji, bilmemenin acısı olarak ortaya çıkıyor. Uzaktasın ve ben sana ne olduğunu bilmiyorum. Ülkem uzakta ve ben orada neler olduğunu bilmiyorum.
Yunanca nostos (eve dönüş) ve algos (acı) sözcüklerinin bir birleşimi olan bu terim, ülkesinden uzakta cephelerde savaşan askerlerle ilişkilendirilmiş özel bir tür hastalıktı ve doktorlar bu hastalığın ölümcül olabileceğinden korkuyorlardı.
Her nostalji, şimdiki zamanın bir biçimde aşılmasıdır. Pişmanlık halindeyken bile dinamik bir nitelik taşır: Geçmişi zorlamak istenir; geri dönüşsüz olan şeye itiraz etmek, geriye doğru hareket etmek istenir. Hayat ancak zamanın ihlâl edilmesiyle bir içeriğe kavuşur. Başka yer saplantısı, anın imkânsız olmasıdır; bu imkânsızlık da nostaljinin ta kendisidir.