Alimlerin eserlerini okurken bakışımız şudur: 'Kur’an’a ayna olmak, perde olamamak.’ Bir yönüyle eğer bu şart es geçilip gidilen tarikin şeyhi, üstadı, alimi veya arifi takipçileri tarafından Kur'an ve sünnetten daha ön planda ise uzak durmak lazım.
Zeyd b. Hâlid dedi ki: Resûlullah'ın (sallallahu aleyhi vesellem):
“İstemeden ve böylesi bir beklenti içinde olmadan kardeşinden bir iyilik gören kişi bunu kabul etsin ve geri çevirmesin. Zira bu, Yüce Allah'ın ona gönderdiği bir rızıktır" buyurduğunu işittim.
El-Mu'cemu'l-Kebîr, Taberânî
Zeyd b. Hâlid el-Cühenî dedi ki: Bir adam Resûlullah'ın (sallallahu aleyhi vesellem) yanında öten bir horozu lanetleyince Resûlullah (sallallahu aleyhi vesellem):
"Ona lanet etme. Zira o, namaza çağırıyor” buyurdu.[Resûlullah sav horoza sövmeyi yasakladı.]
El-Mu'cemu'l-Kebîr Taberânî
"Boşananlar, ayrılanlar, açılanlar, vergi kaçırmaktan tutuklananlar..O özendiğiniz hayatlar bir bir dökülüyor. Hiçbiri, gösterdiği kadar mutlu, eğlenceli, düzenli, ahlaklı, güzel.. değil. Hayatlarının kusurlarını halı altına süpürüp, her şeyi romantize ederek köşeyi döndü adamlar"
Çok alakalı olmamakla beraber
Bazı insanların başından itibaren soğuk yaptığını hissediyorum. Saygı duyup uzak duruyorum. Genelde soğuk yapmam. Yani içimden gelmiyor -veya yeterince ciddi biri olarak algılandığım için ben soğuk yapmadığımı sanıyorum-. Artık bazı yakın hissetmediğim insanlar bana biraz yakın olmaya çalışınca mislinden fazla sıcaklık göstermiyorum. Eskiden olsa mislinden fazlası ile mukabele edip soğukluk vermek istemiyordum hâlâ bu yeni davranışı yaparken vicdan azabı çekiyorum djdjjd. Yaptığım müslüman ahlakına uygun mu? bunu da tam kestiremedim. Ama karşılıklı yakın hissetme varsa elimden geleni yaparım Allah'ın izniyle. Bana soğuk yapan insanlara biraz kırgınlık hissederdim ama yapacak bir şey yok. İki insan çok iyi olsa bile anlaşamayabilir. 'Yarmam kaynamadı' denir ya öyle işte.
Bilinçli şekilde tercih ettiğimiz bir yalnızlık, bazen dünyanın gürültüsünü susturduğumuz bir sessizlik ve hayatın öteki hallerini de fark ettiren bir hüzün bize kendimizi buldurur.