ÖNSÖZ:
Argo ve Türkçede Argo Üzerine Genellemeler
(I)
ARGONUN TANIMLARI
Belli başlı kaynaklar tarandığında, argo tanımlarında hem farklar, hem eksiklikler görülür. Bu, bilimin ve dilbilimin yaşama zaman zaman yetişemeyen soğukkanlılığından doğduğu gibi,
– argonun zaten karmaşık olan yapısından, ele avuca sığmaz, değişken mi değişken
Bir günümde sen vardın yine sancılarla ağıt yaktım!
Bu günümde yalnızım Rabbim yalanlara kandım ben…
Bir şarkı yaptım dostum oldu arkasından ağlayandım,
Ve bulandım duygularla arkasından kalbe kilidi bağlayandım.
Anlatılmaz bir gecemde karanlık gökyüzüm var,
Evde romantik bir hava dışarda aç yatan var.
Söz veripte tutamadın mı geçmişe dönenmi
Alo baba sen misin nasılsın?Allahıma bin şükür ben burda iyiyim...
Ne olsun be baba güzel geçiyor günlerim silah elimde hergün iştima nöbetteyim.
Annem nasıl baba ağlamıyor değilmi? Söyle nolur ağlamasın bırakmasın kendini...
Doğudayım tehlike evet biliyorum baba! Korkmuyorum elbet vatana kan can feda...
Kardeşlerim nasıl sınıfı geçtilermi?
SAYIKLAMA
Gelip gidiyorlar
vızıltılar, telefonlar, kokular
kör olmak çok zor. Dün bütün gün gözkapaklarımın üstü bantlı dolaştım, ne tuvaleti bulabildim, ne yemeği. Her yerim morardı, keşke kör olmasaydım; herkes her şeyin yerini değiştiriyor.
Kahvaltılıkları buzdolabının 4. katına yerleştirmek zorunda olmamak çok güzel
çıktım bir sigara yaktım.
Muzaffer İzgü (29 Ekim 1933 - 26 Ağustos 2017)
Telsizler hemen çalıştı:
“Konuk, ayı avlamak istiyormuş!”
Konuk ki ne konuk, en büyük devletin en büyüklerinden…
O büyük devletle öyle sıkı fıkıyız ki, kardeşten öte.
Ne buyurursa o büyük devlet,biz hemen yerine getiririz, bir dediklerini iki etmeyiz; babamız, ağabeyimiz gibi bir devlet işte.
Bu koskoca dost devletin, koskoca büyüğü, ayı
Hiç unutmam,” diye başladı yaşlı kadın cümlesine “Hiç unutmam yavrum, bundan on sene öncesi, o zamanlar böyle yatalak değilim. Oğlumun kolundan tutup ‘Beni Ankara’ya götür’ demiştim. İtiraz etmemişti, iki gün sonrasına uçak bileti almış, götürmüştü beni Ankara’ya. Taksideyken ‘Nereye gideceğiz anne’ diye sordu, gözlerim yaşlı cevap verdim ona
LOJMAN
Lojmanda oturmak ayrı bir yaşam tarzı. Herkesin kocasının aynı işi yaptığı bir aileler topluluğu bu. Çalışmayan kadınlar için standart bir hayat: Sabah aynı saatte, hatta aynı dakikada evinden çıkan üniformalı kocalar, pencereden kocalarının servis araçlarına binişini seyreden kadınlar, öğleye kadar ev işleri, öğleden sonra kadın
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-2/Kitabı okudu
Ali Şeriati: Kürt medeniyetinden, Yunan ve çağdaş Amerikan medeniyetine...
Araştırmacı Remzî Pêşeng'in Ali Şeriati konulu makalesi...
Ali Şeriati’nin “İslam Bilim” ve Medeniyetler Tarihi adlı derslerinin “ Orijinal” çevirisi - 1
…Buna göre, Beynen Nehreyn’den Kürt adasından Yunanistan’a yansıyan Zeus isimli Tanrı, kültür ve medeniyetin
Bir grup Kızıl Ordu Soldatının bize yaklaştığını gördüm. Pek aldırış etmedim.Yanımıza geldiler, bizi bir araya topladılar. İçlerinden birisi "Ellerinizi açın ve Allah'a dua edin. Ondan birer parça kırmızı elma isteyin," dedi. Biz ise bizden istenen davranışları anlamsız bulmamıza rağmen yerine getirdik; ne de olsa karşımızdakiler Kırmızı Ordu askeriydi. Nerede, ne zaman, ne yapacakları pek kestirilmezdi. Biraz sonra "Açın bakalım ellerinizi, elma var mı?" dedi asker. Biz avuçlarımıza baktık; doğal olarak elma falan yoktu. Sonra tekrardan gözlerimizi kapatmamız istendi. Bu kez ise aynı şeyi Stalin Amcanızdan isteyin dediler. Biz de gözlerimizi kapatıp "Stalin Amca bize elma ver..." demek zorunda kaldık. Gözlerinizi açın şimdi dediler; o sırada avuçlarımıza birer parça elma konmuştu."Gördünüz mü size elmayı kim verdi? Tabi ki Stalin." dedi askerlerden diğeri.
Sayfa 11 - Asur YayınlarıKitabı okudu
KÖŞEDE BEKLEYEN ASKER
Otobüs yolcuları elinde beyaz bir baston taşıyan genç ve güzel kadının otobüse binişini içten gelen bi sempati ile izlediler. Basamakları geçti, boş olduğu söylenen koltuğu el yordamıyla buldu, oturdu, çantasını kucağına aldı. Bastonunu koltuğa yasladı. 34 yaşındaki Susan, bir yıldır görmüyordu. Bir yanlış teşhis sonucu
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
Azerbaycan son bir kaç günde 3 şehit verdi.
Böyle zamanlarda önceler söylerdim "Vatan sağ olsun" Ama şimdi nedense dilim varmıyor. Belki de kendi abim asker o yüzden. Kabullenemiyorum 18-20 yaşda kimisinin oğlu, kardeşi,sevdiyi, arkadaşı hayatdan ebediyen gidiyor...
Şimdi ders yapmam gerekiyor ama yapamıyorum. Sabah şehit olan askerin annesi neler çekiyor düşündükce içim sızlıyor...
Allahım, tüm askerlerimizi koru, ya rabbim...
Bizim askerler önce geri çekilip sonra geri gelmişler ve düşmanı kapı dışarı etmişler. O harekatta biz de öyle yapıyorduk. Tüfeği sıkışan bir asker vardı. Düşman denizcisine taşla saldırdı. Mustafa Kemal,onu bize örnek gösterdi. Şimdi bu olay tüm Türkiye'de biliniyor, öyle sanıyorum ki, bugünlerde herkes askerlerden bu nedenle Mehmetçik diye söz ediyor...
