Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Struma'yı Zülfü Livaneli'nin Serenad kitabında okuduktan sonra daha detaylı bilgi kazanmak amacıyla araştırdım.Şaşırtıcı derecede bilgilere ulaştım.Malesef kendi adıma söylemek isterim ki öğrenim gördüğümüz bütün yıllar boyunca sadece bize verilen bilgileri almışız.Özellikle tarih ile ilgili kitaplar okumaya başladığımdan itibaren okulda öğrendiklerimi zihnimden silmeye başladım.Kendi bilgilerimi farklı kitaplar okuyarak yeniliyorum.Bu kitabın da mutlaka okunmasını geçmişle yüzleşilmesini ve gelecekte de bu tür olaylarla karşılaşılmamasını diliyorum.
"“Sadece içimde susmak istemeyen bir ses olduğu için yazıyorum!" Yazarın bu sözünden çok etkilendiğim için okumaya başladığım bir kitaptı. İyi ki de okumuşum.
( Dikkat inceleme spoiler içerir)
Esther Greenwood New York'ta staj yapmakta olan bir üniversite öğrencisidir. Öğrenim hayatı boyunca hep çok iyi bir öğrenci olmuştur fakat
Sevgi, Yargıçlık, Övgü, Öğrenim, Yapılar, Bahçeler, Devlet Yönetimi, Sömürgecilik... Bir sürü başlıkta kısa yazılar var pek çok deneme kitabında olduğu gibi. Okunması kolay, dili ve içeriği sade. Kimi güncelliğini yitirmiş konular, kiminde ise bahsedilen örnek geçmişte olmasına rağmen şaşırtıcı şekilde günümüze de ışık tutuyor. Çok derin fikirler olduğunu söyleyemeyeceğim, birkaç cidden hayran bırakan fikir dışında çok da düşündürmedi açıkçası.
Yazarla ilk kez tanıştım, görüşünü bakış açısını bilmem (ki istediğini düşünebilir ucu bana dokunuyor diye yadırgayacak değilim) ama sürekli Türk aleyhtarlığını göze sokmuş. Her kötü örneğin ardından bir de "mesela Türkler" cümlesi geliyor ve bu cümleler açıklanmamış temelsiz. Ardından hiçbir şey söylenmemiş gibi konuya devam ediliyor. Haliyle sinir bozucu bir hal alıyor bir süre sonra. Bu düşüncelerinin sebebini daha geniş görebileceğim bir kaynağa ihtiyacım var sanırım bakış açımı değiştirmek için.
Puslu Sözlük
İhsan Oktay Onar'ın bu muhteşem kitabında tek eksik olan bir sözlük. Bu kitap kelime dağarcığınızı geliştiriyor...
İhsan bey'in bu kadar kelimeyi nasıl öğrendiğini merak ediyorum doğrusu. Bir elimde kitap, Bir elimde tablet. Tableti sözlük olarak kullanıyorum. Şu an itibari ile 10 sayfalık bir sözlüğüm oldu. Bu sebeple bu kitabı bitirmek öyle
Elime ilk defa aldım Orhan PAMUK'u!....
Ve de çok heyecanlandım.
Birçoğu kişi bana, şuan senin için erken; Okuma şimdilik Pamuk'u... Neden öyle söylüyorlardı!?
Her neyse...
Orhan Pamuk, Postmodernist bir yazardır.
Edebiyatımızda asıl Postmodernist de zaten o'dur.
Oğuz ATAY'da pek belli olmuyordu postmodernizm akımının çizgileri!..
Orhan Pamuk,
Meraklı olduğum ve araştırdığım bir konu da psikoloji ve psikolojik rahatsızlıklar. Okuduğum diğer psikoterapi öykülerinden farklı olarak bu kitabı yazan kişi bizzat hastanın kendisi olduğundan ilgimi çekti. Yazar 24 yaşında Ibiza’da öğrenim görürken depresyona yakalanıyor, o günden bu güne 14 yıldır da hastalıkla mücadele ediyor. Antidepresan ilaçlar da yazara fayda etmediğinden bu hastalıkla nasıl başedebildiğini samimi bir dille anlatıyor. Aslında toplum olarak çok az bildiğimiz ama çok lafını ettiğimiz bir konu depresyon. Bir çok olay var ki, korkulup utanılıp doktora gidilmediğinden vuku bulmuş, cinnet getirdi, adama birden bişey oldu işini ailesini bıraktı vs. Ruhumuz da hasta olabiliyor ve çoğu hastalığın da tedavisi var, bu utanılacak bir konu değil. İşte bu durumu bizzat yaşayan ve yazarlık yaparak hastalığını yenmeye çalışan kişinin hastalık sürecini içtenlikle anlattığı bu kitabını ben çok sevdim.
