Sayin 
Kağan Kalava 'nin kitap hakkında söyleyebileceğim herşeyi, söyleyemeyeceğim pek çok şeyle harmanlayarak yazmış olduğu muhteşem incelemesinden (#10375437) sonra yazacak ne kaldı diye düşündüğümden nacizane bir iki fazlaca kişisel yorumumu yapmakta buldum çözümü.
Kitap, uzun zamandır kütüphanemde bekliyordu bir taraftan okumak istediğim ama bir taraftan da okumaktan korktuğum bir kitaptı. Yazarın daha evvel Suskunlar kitabını okumuştum ve her ne kadar çok beğenmiş olsam da kitabın içindeki oryantel imgeler ve eski kelimeler beni birazcık yorabiliyor. Ama okunacak kitaplarımı artık kura ile belirlediğimden ve kurada da o çıkınca mecbur raftan aldım kendisini...
İlk iki üç sayfada korktuğum da başıma geldi açıkçası. İlk defa duyduğum kelimeler, bildiğim kelimelerden sayıca daha fazlaydı neredeyse, ama okumaya devam ettim. Devam ettikçe içine yeni yeni karakterler girdi, hepsinin bambaşka geçmişi var, her karakteri kenara not ede ede biraz daha ilerledim... Kısa süre sonra karakterler öyle bağlandı, kurguda yerli yerine oturdu ki kitap nasıl bitiverdi anlayamadım.
Önsözünde de dediği gibi bu romana "tarihi" demek, elmaya "kırmızı" demek gibi kalır. Doğru ama bütünü tamamlamada çok eksik. Bu kitap, tarih ve fantazinin başarılı bir karışımının biraz da felsefe ile baharatlandırılmışıdır diyebilirim.
Eğer okumayan kalmışsa bir an evvel okumalarını tavsiye ederim :)
Gurbet
Gurbet tuhaf bir kelimedir, söyler söylemez ağızda kekremsi bir tat bırakır. Dil üstünde bir katre kaya tuzu, kolay kolay erimeyen. Bir saklı burukluk, kendini hemen ele vermeyen. “Tarif et” deseler, edemezsin. Bir şey hep yarım kalır, bir nokta hep eksik. Kabataslak anlatır ama tam karşılığını bulamazsın. Bir kez telaffuz eder, bir an
