Örneğin şu an sakin ve huzurluysak, öfkeli ve mutsuz tek bir insan bile çoğu zaman bu halimizi bozmaya yeter, bir kaç saniye içinde kendimizi inanılmaz bir şekilde gergin bir tartışmanın ortasında buluveririz. Bu durumda bazen istemediğimiz şeyleri söyleriz, pişman olacağımız aceleci kararlar alırız. Olayın ardından böyle bir tartışmaya nasıl sürüklendiğimize ve böylesine huzurlu ve uyumlu geçen bir günün nasıl da tersine döndüğüne anlam veremeyiz.
Aslında cevap çok basittir, BAŞKA BİRİNİN REZONANS ALANINA GİRİP SONUNDA BU ALANIN ETKİSİ ALTINDA KALMIŞIZDIR.
- Bir aşk ve hülya derecesi vardır ki oraya kadar yükselmek cinnetini gösterenler kanatlarına kaderin haşin bir darbesini yiyerek hakaret bakışını unutmayan sefil tabakalara düşerler. O kadar yükselmeseydik belki mesut olacağımız bu tabakaya tenezzül etmek öyle bir ezadır ki insanı sizin halinize sevk eder; sizin halinize, benim halime... Bütün kuşatıldığınız şeyleri ruhunuza, emellerinize denk bulamamaktan, ruhunuzun ancak kanaat edeceği şeylerin imkansız olduğunu bilmekten ileri gelen elemlere... Ah, bunları anlıyorum... Benim de kalbimi kemiren hastalık bu değil mi?
Sayfa 27Kitabı okudu
"Evet, her şeye kadir bir yaratıcıdan bahsettim. Ama ne Yehova, ne Hıristiyanların Tanrısı ne de Allah, üzerinde yaşadığımız dünyayı yaratmış olamaz. Hiçbir şeyin lüzumsuz olmadığı bu dünyada güneş kaplanın, kuzunun, filin, sineğin, akrebin, kelebeğin, yılanın, güvercinin, tavşanın, aslanın, çiçeğin, meşe ağacının, dilencinin ve kralın üzerinde eşit derecede parıldar. Hastalık iyi yi, kötüyü, güçlüyü, zayıfı, akıllıyı, aptalı aynı şekilde vurur. Ne zaman mutlu olacağımız, ne zaman acılarla boğuşacağımız belli değildir. Ve yaşayan herkesi aynı son bekler. Ölüm. Anlamıyor musunuz? İşte ben böyle bir yaratıcının peygamberiyim."
Sayfa 413Kitabı okudu
"Bir aşk ve hülya derecesi vardır ki oraya kadar yükselmek cinnetini gösterenler kanatlarına kaderin haşin bir darbesini yiyerek hakaret bakışını unutmayan sefil tabakalara düşerler. O kadar yükselmeseydik belki mesut olacağımız bu tabakaya tenezzül etmek öyle bir ezadır ki insanı sizin halinize sevk eder; sizin halinize, benim halime... Bütün kuşatıldığınız şeyleri ruhunuza, emellerinize denk bulamamaktan, ruhunuzun ancak kanaat edeceği şeylerin imkânsız olduğunu bilmekten ileri gelen elemlere... Ah, bunları anlıyorum... Benim de kalbimi kemiren hastalık bu değil mi?"
Sayfa 27Kitabı okuyor
