Boşuna değildi insanların tanrılara sığınması. Dayanılır gibi değildi yoksa.
Kimsenin ıstırabı olması gerektiğinden fazla değildir.
Sayfa 122Kitabı okudu
"Toplumdaki insan sayısı arttıkça nefretim de artıyor. Olumsuz, kasvetli ve somurtkan olduğum söylenir."
Sayfa 38 - Parantez YayınlarıKitabı okudu
"Sorunlu bir adamım ben ve sorunlarımın çoğunu kendim yaratıyorum galiba."
Sayfa 38 - Parantez YayınlarıKitabı okudu
Gümüş Yürek Spoilerlı İnceleme ve Eleştiri
Her yerde giriyorduk kuyruğa. Ehliyet: üç veya dört kuyruk. Hipodrom: kuyruklar. Sinema: kuyruk. Süpermarket: kuyruk. Nefret ediyordum kuyruklardan. Kuyruksuz yaşayabilmenin bir yolu olmalıydı. Çözümü birden kafamda çaktı. Daha fazla memur. Memurlar girsinler kuyruğa. Kuyrukların beni öldürmekte olduklarının farkındaydım. Ben onları kabullenemiyordum, ama herkes kabulleniyordu. Hiç acı çekmeden kuyruğa girebiliyorlardı. Hatta hoşlanıyorlardı kuyruğa girmekten. Kuyrukta sohbet ediyor. Gülümsüyor, flört ediyorlardı. Yapacak başka şeyleri yoktu. Yapacak başka şey düşünemiyorlardı. Ve ben onların kulaklarına, ağızlarına, enselerine, bacaklarına, kıçlarına, burun deliklerine filan bakmak zorunda kalıyordum. Sis gibi yaydıkları ölüm ışınlarını hissedebiliyor, konuşmalarını dinledikçe içimden, "Tanrım, bana yardım et! Yarım kilo kıymayla bir ekmek almak için bu işkenceye katlanmak zorunda mıyım!" Diye isyan ediyordum.
Sayfa 41Kitabı okudu