Yüzeysel Bir İnceleme
Dostoveyski'nin okuduğum ikinci romanıydı. İlki Suç ve Ceza tabi ki. Bu kitabı Suç ve Ceza'dan önce yazmış ve sizin de ilk önce bunu okumanızı öneririm. Yazarın gelişimini bu şekilde daha net görürsünüz.
Bu romanın başlığının içeriği çok güzel topladığını düşünüyorum. Hapishanedeki bir sürü yaşayan ölü karakterlerimiz var. Bu kişilerin portresini bize aktaran kahramanımız Aleksandr Petroviç.
Romanda o kadar çok karakter o kadar çok hikaye var ki, okurken milyonlarca insanın hikayesi olduğunu hatırlatıyor bize. Rus halkının soylu, aristokrat, mujik vb. bir sürü tabakasını gösteriyor. Her ne kadar resmiyette olmasa da kast sisteminin hâlâ var olduğunu görüyoruz.
Mujik sınıfın soylu sınıfını kendilerinden üstün görmelerinin hapisanede bile bitmediğini, kendileri ile aynı seviyede olsalar da hâlâ onlardan uzak durmaları, onları aşağılamak için fırsat kollamaları bence kendilerini onlardan aşağı görmelerinden başka bir şey değildi.
İnsanî duyguların bazen bu kadar körlermiş olabileceğine de şaşırıp kalıyor insan. Bazı sopa cezalarını onlar sırtlarında bense ruhumda hissettim.
Dosto severlerin okuması gereken bir kitap. Keyifli okumalar!
Fyodor Dostoyevski
