son iç döküşler
hani hayat ve ona tutunuş anlamında ipin incele incele kopuşları olur ya bu da öyle bir şey; ama benimki biraz düşünülenin aksine. çoğuna göre ip kopması hayata artık tutunamamak gibi görülse de ben her kıyımda ve her kopuşta ipe değil anlamlara tutunuyorum. içimi ne zaman hayattan bir şeyler kesse, acıtsa, kırsa hemen anında olmasa da bir şekilde
Halklar özgürlüğe put gibi taparlar ama yeryüzünde gerçekten özgür olan bir halk var mı? Masmavi ve bulutsuz bir gökyüzüne benziyor gençliğim. Büyük ya da zengin olmayı arzulamak beraberinde yalan söylemeyi kabul etmek değil midir? Aynı zamanda, eğilmiş, sürünmüş, yalancı kimselerin uşağı olmaya razı olmak değil midir bu? Onlarla suç ortaklığı yapmadan evvel onlara hizmet etmek gerekir. Eh, madem öyle, 'hayır' diyorum!
Sayfa 121
Vatan Yahut Sisitre den
Sıtkı Bey: Kaleyi kurtarmanın daha güzel bir çaresi var. Gerçekten ölecek adam ister.
İslam Bey: Ben daha ölmedim.
Sıtkı Bey: Ölmedin, ama hastasın.
İslam Bey: Hasta olan ölemez mi? Beyim siz düşüncenizi söyleyin. Ben vatanım için hastayken de ölürüm, sağken de. Bir
kere ölsem, dirilsem yine ölürüm.
Sıtkı Bey: Bu gece düşman ordusuna girer, cephanesini ateşleyebilir misin?
İslam Bey: Ateşleyebilirim. Hatta gerekirse üzerine oturur, öyle ateşlerim.
İslam Bey’in bu sözleri üzerine, salonda bulunan tüm öğrenci ve misafirlerle birlikte Afife de minik ellerini acıtana kadar alkışladı.
Doktor Sait Paşa’ysa torunlarına ve etrafındaki gençlere sezdirmeden, parmaklarının ucuyla gözlerinin ucundan akmaya çabalayan yaşları sildi.
Destek YayınlarıKitabı okudu
