"İyiyimler yamaladım,dilime.."
Hangi dizesi olursa olsun, şüphesiz hepimiz bir cümlesine yaslanıp onun gölgesinde dertleşip dinlenircesine kitabını okumak isteriz. Şöyleki bir suya ihtiyaç duyar gibi kalbimiz kitaplarını arar. Neredeyse tüm sözlerini ezberlediğimiz bir yazardır,ama biz yine de onun kitaplarına sarılarak kendimize çay,kalbimize su sunarız. Ne yazsam yetersiz gelir, tüm dizelerim. Lâkin yazarımızın dizeleriyle kalbinize su sunarak dokunmak isterim içinizdeki kurumuş çiçeklere. Kitap aşkınızın ve huzurunuzun bol olması dileğiyle...
Kendimize bir çay,kalbimize ise bir su diyelim, şimdi:
"Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane !
Alıştım mı yokluğuna ?
Vaz mı geçiyorum, varlığından ?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem ?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem."
