"Yoksulluk muydu beni huzura getiren?
Değildir yoksul azla yetinmeyi bilen.
Hiçbir şey beklemem senden saygıdan başka.
Dürüst ve özgür bir kişiye saygı göstermeyi bilirsen. "
Oysa öbür tarafta herşey benim için daha kolay olacak.Esaretin içinde de bir özgürlük var nasılsa.İnsan kendini kaçak hissetikten sonra hiçbir yerde özgür değildir.İçeride yada dışarıda hiç fark etmez.Hem Sonra neden en kötüsünü düşünüyoruz ki?