İlerlemek dışında hiçbir şey düşünmedim. Düşünsem ne olacaktı ki? Sadece zaman uzayacaktı. Hiçbir şey düşünmeden adım atarak ilerlemeye odaklandım.
Sayfa 114
Düşüncelerim sessizlikte yankılanıyor. Düşüncelerim yankılanıyor.
Sayfa 112
Okur Takip Önerileri
Kafamın içindeki boşluğu bir şeylerle doldurulmalıydım. Korkudandı bu. Boşluğun içinde korku vardı.
Sayfa 112
Korkuyor muydum?
Korkuyordum.
Sayfa 111
Hiçliğin boşluğunda dolanıyorum. Kabus ile gerçeklik arasındaki o tuhaf sınırda.
Sayfa 110
Onu oraya ben itmemiştim. Kendisi de yapmış değildi. İkimiz ayrı yollar seçmiştik. Bu yollar kesişmemişti. Hepsi buydu.
91
Yoruldu ve bir yerde dinlenmek istedi herhalde, diye düşündüm. Ben tünek gibi bir şeydim.
Sayfa 103
Zaman, kayan kum gibi kaymaya devam eder. Durduğumuz yer eskiden bulunduğumuz yer değildir artık.
Sayfa 90
İyi ve kötü standartları kendi içinde bölündü. Karmaşıklaştı. İyi kendi içinde, trend olan iyilik ve trend olmayan iyilik diye ayrıldı. Kötü kendi içinde, trend olan kötülük ile trend olmayan kötülük diye ayrıldı.
Sayfa 89
Böylesi bir dünyada adaletin bir anlamı yoktur.
Sayfa 88
Yara, işte budur diye çıkarıp gösterilecek bir şey değildir. Gösterebiliyorsan, o kadar da büyük bir yara değil demektir.
Sayfa 82
Her gün sineye çektiğin bir şeyse hangisinin yara açtığı anlaşılmaz olur. Ama yine de o oradadır. Yara dediğin böyle bir şeydir.
Sayfa 82
İncinince ne olur insana?
Sayfa 81
Neden acaba? Korkak mıyım? Herkes geliyor ve sonra gidiyor. İşte bu beni rahatlatıyor.
Sayfa 80