“Kendimi yapayalnız hissediyordum. Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı ama konuşacak hiçbir nokta bulamıyordum. Öte yandan beni hoş karşılamayacak, bana güvenmeyecek ve benden korkacaklarını düşünerek kendimi konuşmaktan alıkoyuyordum.”
Tüm bunlardan dünyada iki insan ırkı olduğu sonucuna varabiliriz. Sadece iki: Düzgün insanların oluşturduğu “ırk” ve ahlaksızların “ırkı.” İkisi de her yerdeydi, toplumdaki tüm gruplara sızmış haldelerdi.
Artık giderek dünya insanları bana birer fabrika ürünü gibi görünüyor. Tabii bu çok sert bir yargı. İnsanları tanımadan önce kullanılabilecek bir yargı.