elif dinç
@perissa
Ben çiçeklileri Renklileri Delileri severim, Bir de delilikleri.
öğretmen
lisans
ısparta
tuzla
172 okur puanı
Mart 2015 tarihinde katıldı
Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Kapının arkasında yokum demiştim
Ve divanın altında da.
Bulamazsınız ki artık beni,
Hayatın ortasında.
Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Beni kimse bulamazdı
Tanrı’nın arkasına saklansam.
O Kocamandı, en kocamandı o.
Bir kız çocuğunun hayalleri kadar.
İzin vermiyor içimdeki eşik.
Onca yol tarif ettim, şimdi bilmiyorum
Araf mı Dumrul mu geçemediğim.
Yürüyüp gitsem içim duracak sanki.
Dursam, kederimden öleceğim.
Okur Takip Önerileri
Kalbini esirgeyen insanlar, kızağa çektikleri kalplerinin, tatilden ne zaman döneceğini kendileri de bilemezler.
Ben hangi yaprağın ince hüznüyüm, sen hangi sersem haydut?
Bazı insanlar meşe ağacı gibidirler, eğilip bükülmezler, sadece kırılırlar.
Yoruldum artık, her yol ağzında kendime rastlamaktan..
Allah'ım söyleyemediklerimi en iyi sen bilirsin.. Sen bari anla, beni başka kimse anlamıyor...
Senin sessizliğini anlamayan muhtemelen sözlerini de anlamaz..
Huzurun olmalı biraz ve seni güçlü kılacak kadar acın. Biraz garip ama; "Bazen kimseye aldanmayacak kadar taş kalpli olmalısın".
Ya izin ver, sözlerim bildiğince yol alsın.
Ya da bırak susayım, her şey gönlümde kalsın…
Bu bitmek bilmez bir can çekişmeden ibaret olan yaşamımla ilgili olarak şunları söyleyebilirim:
Ben uçmak isteyip de uçamayan bir kuş gibiydim.
İçimin derinliklerinde elimle ulaşamadığım bir yerler kaşınıyor.
"Alışıyor insan kendini içinde tutmaya,
dilinin altındaki baklaları ıslatmadan konuşmaya,
sultanlara yaraşır bir sağırlığa,
alışıyor işte..."