Bu kitap benim için iki türlü önem taşıyor. Biri Puşkin'in, modern Rus edebiyatının kurucusunun, “ulusal şair”inin kaleminden çıkmış olması bir diğeri de elbette Aralık'tan beri yürüttüğümüz etkinlik ("Sabahattin Ali'nin Kayıp Kitaplarının İzinde" #34700268 ) yani kitabın Sabahattin Ali‘nin ölmeden önce
Şarkısını söylerdi aşkın,
Pek yalındı şiirleri;
Saf kalpli kızın fikri gibi,
Bir yavrunun düşü gibi,
Göğün huzurlu çöllerinde,
Bir de Ay tanrıçası gibi.
Karşınızda yeni Rus yazınının kurucusu, Rus yazın dilinin yaratıcısı, ve kitaplarıyla Lermontov, Gogol, Dostoyevski, Tolstoy ve nicesine ilham vermiş olan o büyük adam:
Aleksandr Puşkin
İsterseniz aşağıda yazdıklarımın hepsini bir video olarak izleyebilirsiniz:
ytbe.one/nljKaOPQcBI
Video olarak izlemek istemezseniz de, Puşkin'in kronolojik
Gerçek dışarıda değil, sendedir. Kendini kolla, kendini bul, kendi önünde eğil, kendine üstün gel, gerçeği göreceksin. Bu gerçek ne eşyada ne de senin dışında ne de başka ülkelerdedir: İlkin, kendi kendine ettiğindedir. Kendini yener, kendi önünde eğilebilirsen düşünde görmediğin kadar özgür olacaksın; büyük bir işe başlayacaksın, başkalarını hür kılacaksın, çevrende hep mutluluk göreceksin. Hayatın gerçekten yaşanmış olacak, sonunda da milletini, milletinin kutsal gerçeğini anlayacaksın. İnsanlık sevgisi, kardeşlik ülküsü ne Çingenelerde ne de başka yerdedir. Sen ilkin evrensel sevginin adamı olduğunu göster. Kinci ve mağrur olma sanma ki hayat sana karşılıksız sunulmuş bir armağandır.
Bir başkasının kara günleri üzerine mutlu bir hayat kurulabilir mi? Mutluluğu doğuran yalnız sevginin insana tattırdığı hazlar değildir; aynı zamanda gönlün huzura kavuşmasıdır.
Zavallıdır her şeyi bilen,
Başı hiç mi hiç dönmeyen,
Her hareket ve her sözden
Aktardıkça iğrenç bulan,
Kalbinde soğukluk duyan,
Düş görmeyi yasaklayan!