Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla..
Kitabı bitirdikten sonra hissettiklerimin tarifi zor. Gece uykumda ağlamalarım, iç yangınlarım, kaleme dökülmek isteyen bir çok kelamım ama yazacak liyakâti kendimde bulamayışım.
Acziyetim..
Aldanmışlığım derinmiş diyorum Ebu'l As gibi bende. Sonra bir ayete sığınıyorum benden öncekiler gibi " Sakın yılmayın, üzüntüye kapılmayın, eğer iman ediyorsanız mutlaka üstün gelirsiniz!" diyor. Ali İmran Suresi :139 ayet.
Pişmanlığım çok, geç kalmışlığım da çokta onların da önüne geçen namütenahi bir huzur ki şükür sebebim. Sebepler perdedir ya Rabbim nasip etti birilerini vesile kıldı ve tanıştım bu kitapla tanıştım "Babasının Süsü" Zeynebimle.. Zeynebler gözümde bir başka, bir başka şefkaat onlara.. Çokça istifade ettiğim, edeceğim uzun bir süredir aradığım aradıklarımı bulduğum bir kitap.
Kalbimde yanan tazecik kandildi ışıldanmayı bekleyen. Oldu...
Dilimde onların aciz kelimelerimle eksiltmek istemediğim bîhemta aşkları.. Hz. Zeyneb'in hiç eksilmeyen sabrı, vefası, nahifliği, zerafeti.
Ebu'l As'ın ahde vefası, doğruluktan hiçbir zaman ayrılmayışı, gururu ve nihayetinde gururuna üstün gelişi müslüman oluşu..
