Kudüs Şairine Rahmetle...
İnsan yitire yitire kazanabilir kendi kendini.
Rahmetle...
Sevdiklerinizi, yüreklerinden sımsıkı tutun. Yarın, geç olmakla meşhurdur...
Rahmetle..
Tur Dağı'nı yaşa
Ki bilesin nerede Kudüs
Ben Kudüs'ü kol saati gibi taşıyorum.
Ayarlanmadan Kudüs'e
Boşuna vakit geçirirsin
Buz tutar, gözün görmez olur.
Sayfa 59Kitabı okudu
Ayasofya Cami' olması için bu kadar çabalamışken görebilseydiniz ,rahmetle..
Ayasofya Camii ki, direnişimin yavaş yavaş meydana çıkarışındaki güzelliktir.
Rahmetle.
Nuri Pakdil ise “usta”ydı, Sultan Abdülhamid gibi marangozdu. Kimsenin yerinde gözü yoktu, kendi koltuğunu Kudüs’ün sessizliğinden yontarak kendisi yaptı ve İstanbul’un tam ortasına koydu. Sessizliğin bir alfabesi varsa, grameri ona aitti. Sayfalarının çoğu Kudüs gibi sessizdi; cümleleri, sessizliğinin uzayıp giden gölgesiydi.
