Rojbaş! / Günaydın!
Gün vursun yükünü
Gecenin halkasına
Yol vursun sesini
Uzaklığın pasına
Se s i m e k i b r i t ç a k s a n
t u t u ş a c a ğ ı m !
Sargısızım,
Çoğalırım;
Çoğaldıkça arsızım
Sana yağmur diyorum!
Rojbaş u günaydın
Ey Xweda tu mirina min dereng ke Da ku ez çavên yara xwe bibînim
Rojbaş u günaydın
Ey Xweda hawarê' dilê min bibhîs Kesê bêkes tu yî, ez mame bêkes Hemû dibêjin, kesê Tahir nîn e Xwedê yarê min e, çi hacet bi kes
Ey Tanrım duy kalbimin feryadını
Sen kimsesizlerin kimsesisin, ben kimsesiz kaldım
Herkes diyor Tahir in kimsesi yok
Tanrı benim yarimdir, kimseye ne hacet
Rojbaş u günaydın
Her gün işe gidiyorsun. Akşamları erken uyuyorsun ve bunun karşılığında aldığın tek şey koltuk takımı. Gerçekten acınası bir durumdasın.
Rojbaş u günaydın
Altı saat çalışıp insan gibi yaşama niyetindeyim.
Rojbaş u günaydın
Horoz çok olunca sabah geç olur.
