Ama ne zaman doğduğumuz sorulduğunda hep anamızın bacakları arasından çıktığımız tarihi belirtmemize rağmen, artık insanları analardan çok yaşamın doğurduğunu biliyorum.
Tıpkı bir kuş gibi uçup gitmişimdir. Göğün mavisine dönüşe dönüşe gözden yiterken, sen bakmışsındır arkamdan. Kim bilir, yokluğumla düşsel bir boyut kazanan çay bardağımı alıp tepsiye koyarken, belki nereye gitmiş olabileceğimi de düşünmüşsündür.
Her yandan hainliğe uğramış, haksızlıkla ezilmiş,
Kötülük kaynayan bir kuyudan çıkıyorum,
Dünya üzerinde sapa bir yer arıyorum,
Şerefli insanın özgürlüğünün bulunduğu bir yer.