Onlar düşmandı. Onlar Ermeni yanlısıydı. Bu bakımdan Osmanlı Padişahına "Kızıl Sultan" ya da "Büyük cani" diyebilirlerdi. Ama bu sıfatları aynen alıp kullanan bazı Türk aydınlarını ve okul kitaplarımıza geçirenleri, bu toprağın çocukları olarak bağışlayabilir miyiz? Ermeni teröristlere karşı Türkleri, Avrupa ve Rusya'nın istekleri karşısında millî toprakları korudu diye bir Osmanlı Padişahını suçlayabilir miyiz?
Sayfa 170
"Hadi, gerektiği için ağaç kesiyorsun diyelim ... peki ormana neden zarar veriyorsun? Rusya'da ormanlar balta sesiyle inliyor. Milyarlarca ağaç yok ediliyor. Hayvanların, kuşların yuvaları boşalıyor, nehirler cılızlaşıyor, kuruyor, güzelim manzaralar bir daha geri gelmemek üzere kaybolup gidiyor. Bütün bunlar tembel insanların eğilip yakacaklarını topraktan sağlayacak kadar akıllarının olmamasından. Bu güzelliği sobasında yakması, yeni baştan yaratamayacağı bir şeyi yok etmesi için insanın düşünceden, mantıktan yoksun bir barbar olması gerekmez mi? .. Kendisine armağan edilenleri çoğaltması için insana akıl, yaratıcı güç verilmiştir, ne var ki, bugüne kadar o bir şey yaratmamış, yalnızca yakıp yıkmıştır. Ormanlar giderek azalıyor, nehirler kuruyor, yabani nesli tükeniyor, iklim bozuluyor."
Paşa, Ermeni Taşnaklarını, Suphi’nin Rusya'daki Türk esirlerinden kurduğu Kızıl Alayın yardımıyla yendi.
Sayfa 72Kitabı okudu
Umarım birden fazla Vera vardır Rusya da...
Vera adında bir kadına âşık oldu. O, âşık olduğu kadınla birlikte mutlu mesut yaşarken, benim gözyaşlarım dinmiyordu.
Kompartımanlarda insanlar ya uyuyorlar, ya gözleri açık hayatlarını, aşklarını düşünüyorlar, küçük planlar yapıyorlar, Kendilerini Paris Garı'nda kimin karşılayacağını merak ediyorlardı. Oysa burada, onlarla aynı trende ölüm de yolculuk ediyordu.
