BEN EYLÜL SEN HAZİRAN
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
KAR VE BEN
Esiyor tane tane yine beyaz bir rüzgar.
Söyleyin hangi kuşun kanatları yolundu?
Yine hangi ağaçtan döküldü bu yapraklar?
Yağan beyaz bir sükut, bir mahşerdir sanki kar!
Bir hicret sevdasıdır ruhumu sardı yine.
Ruhum gibi pervasız yoldaşlar da bulundu.
Ruhum karıştı gitti bu kar tanelerine;
Şimdi yağan kar değil, ruhumdur kar yerine.
Yolsuzlukları yıkmak yetmez, örf ve adetleri değiştirmek gerek. Değirmen artık yok, ama rüzgâr hâlâ esiyor...
Esiyor tane tane yine beyaz bir rüzgar.
Söyleyin hangi kuşun kanatları yolundu?
Yine hangi ağaçtan döküldü bu yapraklar?
Yağan beyaz bir sükut, bir mahşerdir sanki kar!
Yalnız kitabı okuyanların anlayacağı en trajik cümle
- Rüzgar esiyor oğlum.
Yüzbaşı ise yüzünde kederli bir tebessümle fısıldadı.
- Arsa'dan bu tarafa doğru esiyor. Canım Arsa'mdan bu tarafa doğru.
Sayfa 207Kitabı okudu
Akşamın alacakaranlığında ümitsiz yankılanan kendi sözlerim, dokundu bana; ağlamaya başladım. Rüzgar esiyor, gökte bulutlar hızla kayıp gidiyorlar, karanlık bastıkça serinlik artıyordu. Cadde boyunca hem yürüdüm, hem ağladım; kendime gittikçe daha çok acıyordum; defalarca tekrarladığım birkaç kelime, bir feryat, diner gibi oldukça gözyaşlarımı yeniden akıtıyordu: ''Rabbim, Allah'ım ne kadar bedbahtım! Rabbim, Allah'ım ne kadar bedbahtım!''
E-kitap
Sonra fark ettim ki;
su akıyor, rüzgar esiyor, yağmur yağıyor.
Her şey yine ve aynı şekilde oluyor.
Öyle bir yere geldim ki
sıcak ve soğuk,
aşk ve nefret,
savaş ve barış,
üşümek ve ısınmak gibi.
Gitsem ayrılık olur,
kalsam çöl.
Gidersem bende hasret olur
ve belki beni sevenler de özler;
Ama anladım ki; özlemden hiç kimse
ölmüyor.
Ama ben ölüyorum.
Nefes alıyorum, önemsiyorum ve gitmek istiyorum.
Anladım ki; hasret yeni bir aşka kadar sürüyor.
Sevdiklerim ve beni sevenler, bağışlayın,
su akıyor ve ben gidiyorum...
(Tuncay Akdoğan)
Rüzgar esiyor şimdi soğuk soğuk
Ürperiyor içim,öyle oturmuş,
Manzarayı izliyor,o soğuk ayazı
Tenimde hissediyorum..
Birde sensizlik var unutmuyorum,
O da içimde buz gibi eritiyor beni
Hiçbişey yapamadan sessizce
Aldırış etmiyorum bu acı kadere...
Mücadelem devam edecek yine,
Seni hissederek masumca
Yüzüne dokunabiliyor,
Ellerini tutabiliyorum