... ve nihayet hapis... Dört duvar arasındasın, bir duvara toslamadan gücünün yettiği kadar yürüyebilme hürriyetin alınmış elinden.
Sayfa 56Kitabı okudu
Fakat her şey geçer, her şey unutulur. Kendini.
Sayfa 17Kitabı okuyor
“Dünyaya hükmetmeye hazırlanıyormuş! Dünya kim?.. Benden başka dünya var mı? Herkesin bir tek dünyası vardır, o da kendisi… Üst tarafıyla alakadar olmaya bile değmez…
Zeki olmak, kuvvetli kafa ve bilgi sahibi olmak neye yarıyor? Bizi istediğimiz saadete götüremedikten sonra…
Zekamız olmasa daha iyiydi. Otlar, hayvanlar, bulutlar ve kayalar gibi yaşamak bana daha saadet verici, daha yorgunluksuz, daha manalı geliyor…”
• Sabahattin Ali,
İçimizdeki Şeytan
On yillik savas
döneminden çikmis, egitimli nüfusunun çoğunu bu savaşlarda kaybetmiş
ve yeni kurulmuş bir ülkenin zayıf kaynaklarına rağmen yurt disina ögrenci yollamistir. Bu dönemde sadece teknik dallar değil arkeoloji,
filoloji ve hatta Bizans tetkikleri için de ögrenciler gönderildi. Jale Inan, Sahap Kocatopçu, Sadi Irmak, Akdes Nimet Kurat, Enver Ziya Karal, Sabahattin Ali, Sebahattin Eyüboglu.. Arkeoloji icin gidenlerden Ekrem
Akurgal ve Hititolojinin babalarindan sayilan Sedat Alp önerli bilginter oldular.
Sayfa 322Kitabı okudu
Bir şeyler düşünmek istiyor fakat başının etrafında dolaşan fikirleri bir türlü yakalayamıyordu.
Sayfa 141Kitabı okuyor
İçinde sadece müthiş bir korku ve tükenmez bir bekleyiş vardı.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Bu uykusuz gecelerin elbet bedeli vardır fakat şimdi uyuman gerek…
Sabahattin Ali
Halbuki en çok okuduğum bir kitabın en çok okuduğum bir satırı bile bana bazen başka şeyler söyleyebilir.
Bu hisler şimdiye kadar asla hata etmemişlerdi.
Sayfa 82Kitabı okudu
Ah, ey peşinde koştuğum hakikat, nihayet seni yakalayacağım.
Gördüklerimin daha ötesindeki şeyleri de bilmek isterdim.
O zamana kadar bütün insanlardan esirgediğim alaka, hiç kimseye karşı tam manasıyla duymadığım sevgi sanki hep birikmiş ve muazzam bir kütle halinde şimdi bu kadına karşı meydana çıkmıştı.
Sayfa 85Kitabı okudu
"Berlin'de yalnızsınız değil mi?" dedi.
"Ne gibi?"
"Yani.. Yalnız işte.. Kimsesiz.. Ruhen yalnız.. Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki..."
"Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin'de değil... Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri..."
Sayfa 77Kitabı okudu
Bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan, bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu?
Sayfa 72Kitabı okudu
İnsanlara olduklarından başka gözlerle bakmakta ısrar edişime içerliyordum.
Sayfa 69Kitabı okudu