DIKKAT!
Lütfen bu uygulamayı bişeyler okumak için kullanmıycaksanız kullanmayın. Zihinsel olarak bunu algılamak ne kadar güç olabilir ki saçma sapan tanışma muhabbetine girmeyin lütfen...
Saçma sapan hareketlerim olabilir ama yapacak bişeye yok çekemyen lere ayralarız bişeyler
Klasik turk dizileri kasli erkek guzel kiz ve ask sonra da ulke neden gelismiyor..Dogru düzgün ne bir belgesel kanali var ne de bilime dair biseyler ve ne yazik ki boylesine sacma sapan dizilerde her gun reyting kiriyor..
göz yaşartıcı:)))
Garba Açılan PencereBiz artık buna alıştık; tanınmış bir gazeteci, bir yazar, bir politikacıyla, bir yönetmenle birlikte bir geziye çıkmışsa, uğradıkları yerlerde o politikacı, o yönetmen nutuk çekmişse, gezi dönüşünde yazar herkese şöyle der:– O nutku ben hazırlamıştım.Öyle nutuklar dinlemişizdir ki, sonradan söylenilenlere inanmak gerekirse, o
“ Hayat Hergün Yeniden Başlar “ ️
Öncelikle daha önce ilk romanı “ mutsuz insanlar sokağı “ nı aşşırı beğendiğim için 
Osman İlhan a , 2. Si de son zamanlarda kendimi pek iyi hissetmediğim için kitabın ismine güvendim . Olur ya bazen naaparsan yap kendini iyi hissedemediğin dönemler saçma sapan ruh hallerine giriverirsin gereksiz , işin enteresanı bunu da bilirsin ama çıkamazsın o kafadan . Tam da işte öyle bi zamanda bu psikolojiden beni çıkarsın istedim . Ve bilin bakalım nooldu ?
Nanananannanaaa daha beter yaptı Kitap güzel olmasına çok güzel , ve herkesin mutlaka kendinden bişeyler bulabileceği , ve bol bol altı çizilmeli bi kitap . Ama benim şuanki kafama göre değil , yani zamanlaması yanlış çünkü benim bu ara psikoloğum bozuk
Ben şuan nemi istiyorum ? Çok şey değil aslında
Her güne bir düş .
Her güne bir umut .
Her güne bir ihtimal .
Her güne bir tesadüf .
Her güne bir heyecan .
Her güne bir iyilik .
Her güne bir kahkaha .
Her güne bir güzellik .
Her güne VİCDAN
Alışmak...
Benimde başıma geldi. Sevgili eşimi kaybettiğimde biraz yanlız kalmak için tarlalara gider,bir ağaç dibine yığılır, ağlar, Tanrı'dan yardımını ister, ona saçma sapan şeyler söylerdim. Dallarda gördüğüm, böceklerin kemirdiği sıçanlar gibi olmak, ölüp bu dertten kurtulmak isterdim. Ve nezaman başkalarının hoş, narin eşlerini yanlarına aldıklarını ve onlara sarılmış olduklarını düşünsem sopamı yere deli gibi vururdum. Okadar kendimi kaybetmişdim ki yemekten içmekten kesilmişdim. İnanmazsınız belki ama bir kafeye gitme fikri bile midemi bulandırmaya yetiyordu. Fakat işde günler günleri kovaladı. Kış geçip bahar geldi. Yaz gidip sonbahar geldi. İçimdeki bu acı ufak ufak, parça parça azalıp bitti. Daha doğrusu dibe çöktü nede olsa bişeyler kalıyor... Hani insanın yüreğine taş oturur derler ya, işte öyle bir şey.
