İnsan Neyle Yaşar kısaca 6 tane ders niteliğinde öyküyü tarihin görüp görebileceği belki de en iyi yazar olan Lev Nikolayeviç Tolstoy un kaleminden anlatan bir eser. İçinde ki konular sırasıyla "sevgi, bağışlama, kötülüğe karşı iyilik, çocuk masumiyeti, açgözlü olmamak ve huzur". Buraya kadar olan kısım nesnel bilgiler.
Kendi görüşüme gelirsek bu kadar güzel konular cidden efsane bir şekilde işlenmiş. Hatta ilkokulda ders kitabı olarak okutulup çocukları hayata hazırlaması gereken bir kitap. Lakin buradaki bu güzel konular hep din üzerinden Tanrı öyle buyurdu diye yapılması gerektiği söyleniyor. İşin aslı böyle olmamalı. Dinden bağımsız olarak herkes doğruyla yanlışı ayırt edebilme yetisine sahip. Yaptığımız her şeyi kendimiz seçtiğimiz için kendimiz için yapıyoruz. Kötülük yapınca seytan dedi diye yaptımı ne kadar kabul edilmez bir bahane olarak görüyorsak, yaptığımız iyilikleri de kendimiz istediğimiz için yapıyoruz. Başka biri söylüyor diye değil.
Tolstoy'la yaşadığımız dönemler farklı. Bu dönem farklılığı yapıtında dini fazlaca kullanmasının asıl sebebi olabilir. Zaten Tolstoy'un yaşamını biraz araştıranlar yazarlığının yanında ne kadar yardımsever biri olduğunu da görürler. Bu abimizin içi iyilik doluymuş. Bu iyilikleri sadece Tanrı öyle buyurdu diye yapmadığı da bellidir. Koskoca Tolstoy da benim sözlerimle değer kaybedecek biri asla değil. Benim amacım da onu kötülemek değil görüşlerimle yüceltmektir. Bu yazım başka konulara çekilmesin lütfen. Hepiniz içinizdeki iyilikle ve sevgiyle kalın.
