''Herkes kendi geçmişini, kalbiyle bildiği bir kitabın sayfaları gibi kapalı tutar ve dostları sadece onun başlığını okuyabilir.''
Virginia Woolf
Namazdan sonra seccadeye uzanmak, anne kucağına uzanmak gibidir. Sadece uzan, gözlerini kapat ve rahatla, kalbin ve ruhun için dünyanın en güvenli yeri olduğunu bil.
💜📚 4 ayda 40 kitap okumuşum ve sadece 13 tanesi bu listeden 😅 Yılbaşından önce hazırlamıştım ve hazırlarken de böyle olacağını tahmin etmişim 🫢 Yıl sonunda yarısını tuttursam başarı sayılır 🫢😁
Remziye Baytar
@Eyizmerrrr
·24 Aralık 2023 07:17
🔴🟠🟡🟢🔵🟣🪻🌻♥️
Çağdaş Edebiyat 📚
- [ ] Alamut
- [ ] Gazap Üzümleri
- [ ] Androidler Elektrikli Koyun Düşler Mi?
- [ ] Çizginin Dışındakiler
- [ ] Yüzyıllık Yalnızlık
27.04.24
Beklentilerin sonu hayal kırıklığıdır. İnsan hep beklediği yerde unutulur aslında. En heyecanlı olduğu anda öyle bir şey olur ki hayatının en büyük hayal kırıklığını yaşar. Hep beklediği, umduğu yerden kırılır insan. Çok güzel olacağını sandığı gün hayatının en kötü anılarıyla dolar mesela. Sanmak da en büyük hatadır zaten. Hatalarla yaralanır ama hatalarla da büyür insan. Dünya böyledir işte. Dışardan öyle renkli öyle güzel görünür ama insanı yaralarla büyüten acımasız bir yerdir sadece. Kimisine hayat, kimisine de sadece acı veren acımasız bir yer...
Ve fark etti ki geçmişi özlemiyordu. Özlem duyduğu yegane şey geçmişte ki salt huzurdu. Huzuru öylesine çok özlemişti ki şuan tüm ruhu buna aç yaşıyordu. Koşuşturup durduğu hayat onu bir çıkmaza sokmaya çalışırken hep direnmişti. Ama artık... artık koca okyanusta kulaç atmayı bırakmıştı. Üstelik huzurunda geleceği yoktu. Dinliyor ama konuşmuyor, yürüyor ama nereye gittiğini bilmiyordu. Adeta ışığı sönmüş bir yıldız gibi sönük ve soğuktu. Geceleri ıslak kaldırımlarda yürürken ona eşlik eden yağmur damlaları bile onun bu ruhsuz haline katlanamıyor, bir an önce şakaklarından kayıp soğuk kaldırımlarla buluşmak için can atıyorlardı. Melankolik ruhtan sonra ruhu şimdi öyle bir noktaya evrilmişti ki şuan değil konuşmak, susmakta acı veriyordu.
Ve Simaycı gökyüzüne baktı. Karanlık geceye hakimdi... Saatler anıları anımsatıyordu. Ruhu daraldı. Yine tüm dünya ruhundaymış gibi hissetti. Sonra, sadece üç adım sonra yığılıverdi ıslak kaldırımlara.
Kendine geldi. Rüyadan uyandı. Ne önemi var?
Paraşüt
Manzara harikaydı, tüm ekipmanımla uçurumun kenarında atlamak için nefesimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Cebimdeki bitter çikolatanın yarısını iki ısırıkta ağzıma attım ve kalanını cebime geri koydum. Çikolata tadında 3'ten geriye doğru saydım ve kendimi aşağıya bıraktım. Sanki ruhum bedenimden ayrılmışçasına boşluğa doğru düşüyordum. Biraz
GÜLİSTANA BAĞBAN AY YILDIZLAR KELEBEK MUTLULUK BENİM SANATI VE ÇİÇEKLERİ BİR GÜL ÖMRE DEĞER. ELVEDA DEMEDİM HAYAT GÜZEL SADECE PEŞİMDE DÜŞLER HÜLYALAR VAR
GÜLİSTANA BAĞBAN AY YILDIZLAR KELEBEK MUTLULUK BENİM SANATI VE ÇİÇEKLERİ BİR GÜL ÖMRE DEĞER. ELVEDA DEMEDİM HAYAT GÜZEL SADECE PEŞİMDE DÜŞLER HÜLYALAR VAR
DÖNGÜSEL EYLEMSİZLİK VE BIRAKTIKLARI
Sadece kaçıyordum. İçimdeki buydu işte, bir kaçış; yönü yok, yüzü yok. Sanki geriye bıraktıklarını düşünmeden evi terk eden buzdan bir adam gibiydim. Yüzüm de yönüm de kaçışımla eşdeğerdi. Esasında mutsuz da değildim. Belki biraz şükür provası biraz vaaz dinletisi geleneksel ve hipnotik bir etki yaratabilirdi üzerimde. Ama denedim. Çok denedim.
Kalp sürekli, devamlı aynı şekilde sevemiyor bir insanı. Sadece sevdiğini sanıyor halbuki araya ne kalbi kırık aynalar giriyor ve aslında o aşkı da bitiriyor.
o gece öyle üzgündüm ki,
oturup ağlamaya utanacak kadar,
ve yine o gece öyle üzgündüm ki,
ağladığımı son ana kadar fark edemeyecek kadar.
o gece çok üzgündüm.
o sanıyordu ki, sadece onu üzdüm.
o, o gece üzgündü,
ben her gece üzgündüm.
Gece yazıyorum, düşüncelerim tenha, ruhum kalabalığa gebe. Ağırdır gece yaşamak, her şeyin ağırlığından daha ağır. Mola veremiyorum hiçbir satırda, en yakın duraklarda inemiyorum. Rüyaları
reddedilmiş bir yolcu gibi... Kompartımanda uyuyan bir hüzünbaz.
Sabrım zırhtan güçlü, koruyor varlığımı.
Görünmezliği düşündüm bir an. Gizlenmek, görünmez
Bence bir insana " depresif duruyorsun" demek çok yanlış ve kaba. Belki ben yıllardır bununla mücadele edip aşmaya çalışıyorsam? Lütfen biraz kibar olun! Ağzınıza gelen herşeyi söylemekle özgüvenli olmuyorsunuz sadece patavatsız oluyorsunuz.
