Jean Lois Fournier- Tek Yalnız Ben Değilim
#kitapyorumum
Her zaman karşıma çıkan ve okuduğum kitapların benzerliğinin yanı sıra onların dışında olmuş olan bu kitabın etkisinin altında fazlasıyla kaldığımı dile getirmeden geçemem herhalde. Hikayenin
özü hepimize alakadar etse de bir o kadar da kalplerimizin sesinin hikayesi..
Sahi yalnızlık iyileştirmez miydi insanoğlunu? İnsanoğlu sadece bir başına birşeyleri başaramazmıydı kendi hayatı boyunca? Neden hep birilerini arar ve neden her daim onun yanındayken varlığının kıymetini bilemezdi? Neden her daim fazlasını arardı insanoğlu? Ve niçin hep yarım kalırdı? Yazarın kendi haytına dair olan ve bu hayatında yanında en değer verdiği kişilerin, hatta canlı bir kedinin gitmesi sonucu bir evin içerisinde kalması ile beraber kendi iç dünyasındaki derin duygularını, acılarını paylaşması ve yazarın bu dünyasındaki, Bu derin acılarını, belki de güzel sevinçlerini hiç bir zaman dışarıdaki insanların anlamayacaklarını, hissedemeyeceklerini düşünmesi ile döktüğü cümlelerin hikayesi..
Bu kitabı öyle bir zamanda okudum ki, okurken her sayfasında ayrı bir hüzüntü, ayrı bir duygu hissiyatı yaşamış olup, sanki karşımda benimle hemen hemen aynı acıları, aynı duyguları yaşamış biri varmış ve ben onunla konuşuyormuşum gibiydi. Benim için; Hayatımda okuduğum en akıcı, en derin kitaplardan biriydi diyebilirim. Kitabi şimdiden alıp okuyacaklara; İyi okumalar dilerim.
