Hayatı anlamak için sığınmıyor muyuz edebiyata?. Bunun için okumuyor muyuz?.. Hesaplaşabilmek kendi varlığımıza bir neden bulabilmek için..
Ölümün açtığı yara kaç santim olur ki?.
BUTTERFREE
Özgürlüğü tümüyle elinden alınmış olmasına karşın hala tanıdığım en mutlu, en sevecen, en gökkuşağı yürekli kadındı. O sevdiğim kadındı.
Sayfa 91Kitabı okudu
İnsan rüya gördüğü dilde özgürce yazabilmeli..
Demedim mi?
Oraya gitme demedim mi sana,
Seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi 'benim?'
Bir gün kızsan bana,
Alsan başını,
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
Demek ki erken ölmüş dostlar kış geceleri kadar soğuk bir öfkeyle dolduruyormuş insanın yüreğini..
insanlar gizledikleri şeyleri sakladıklarını sanar ama onlar saklanmaz
Sayfa 34Kitabı okudu
Herkes kadar mutlu bir adamdı.
Ve herkes kadar mutsuz..
Demedim mi?
Oraya gitme demedim mi sana,
seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?
Bir gün kızsan bana,
alsan başını,
yüz bin yıllık yere gitsen,
dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?
Demedim mi şu görünene razı olma,
demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl,
onu süsleyen, bezeyen ben'im