İkimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar
Sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun
Bense kendimi usta sanıyordum bu işlerde
Ve yağmur gibi akıp giden yıllardan
Geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana kadar
Ama farkındaydım yinede
Ne zaman seninle olsam
Tanıdık bir kuş cıvıltısıyla uyanırdım her sabah
Şimdiyse kırılgan mektuplar yazıyorum
Hangi
Birbirine girmiş kalın kaşlarının altında bir köylü güvensizliği saklı.
Asıl ganimet gecenin derinliklerinde, ikinci, üçüncü, dördüncü saatinde saklı ama en geç saat on ikide yatağa girmezsem gecem de, gündüzüm de kayıp, bende kayıbım.
Sayfa 299Kitabı okudu
Ama asıl ganimet, gecenin derinliklerinde saklı; ikinci, üçüncü, dördüncü saatlerde, ama ben en geç gece yarısı yatıp uyumazsam hem ben, hem gece hem de ertesi gün kayboluyor.
Bugünkü mektubun çok üzüntülü ve her şeyden önemlisi, acısı öylesine içinde saklı ki, kendimi tamamen dışlanmış hissediyorum.
Birbirimizin ellerini tutarken, söylesene senden nasıl uzak durabilirim? Şayet ikimiz de birbirimizden uzaklaşırsak, o zaman ne olur? Ve her halükarda, yukarıdaki kaleme aldığım cümlenin altında saklı olan gerçek düşünce bu. Şunu bilmelisin; senden asla bu kadar uzaklaşmayacağım.
Sayfa 155Kitabı okudu
Sonbahar ne muhteşem bir filozoftur ki açık renkleriyle bize her aksanını sergiler; tüm saklı duyguları belirgin, arzuları açık ve eylemleri güçlü kılar.
Sayfa 85Kitabı okudu
Doğarken boşuna mı ağlıyoruz?..
"İnsanlar acaba, niçin sahip oldukları nimetleri farkedip onlar için şükredeceklerine, hep sahip olamadıklarını görüp şikayet ederler? Galiba bu sır, insanın adında saklı... İnsan diyoruz... Bu kelime 'Nisyan' kökünden geliyor... 'Nisyan' ise, unutmak demektir. Ama biz nimet olması gereken unutma özelliğimizi yanlış yerde kullanıyoruz. Unutmak olmasa insan bu dünyada mutluluğu hiçbir zaman bulamaz. Çünkü, hayat acılarla, ıstıraplarla yorulmuştur..." İşin özü unutmakta...
Sayfa 172 - Nesil matbaacılık
En güzelinin içinde bile bir kurt saklı oluyor.
Sayfa 268Kitabı okudu
ben Şirâze,
yüzlerce şehrin mağduruyum
konar egzoz kokulu kumrular çatılarıma
ve takılır aklıma
Meksika Körfezi'nde bıraktığım pelikanlarım
Sayfa 205 - AyVakti KitapKitabı okudu
çağırmıyorsun beni hiç
iş-güç arasında, ne hazin şey, derdimi dert edinmiyorsun
Sayfa 183 - AyVakti KitapKitabı okudu