Abdurrahman Dilipak
Geç gelen ambulans
Geç kalan adalet, adalet değildir, geç gelen ambulans gibi. “Bade harabul Basra” örneğinde olduğu gibi, iş işten geçtikten sonra bir değeri yoktur. Bazı şeyleri yapmakta nedense hep geç kalıyoruz.
Halkla inatlaşılmaz. Seçmen siyasetçinin veli nimetidir. Mimar Sinan da olsanız, “minare eğri” diyorsa dikkate
"Kazancıyla, tehlikesiyle savaş bu, bir türlü bitmez.
Savaş bu, sürer yüz yıl bile. Kâr getirmez sıradan adama."
...bedensel cesaret ve savaş sevdası uygar bir insana fazla bir yarar getirmez, dahası ayak bağı bile olabilir.
Komutan deden şey erdemlilik , güvenilirlilik , insancıllık , cesaret ve ciddiyettir.Karşısındakini ve kendini bilen hiçbir zaman tehlikeye düşmez , karşısındakini bilmeyen yani sadece kendini bilen bir kazanır bir kaybeder. Ancak karşısındakini de kendini de bilmeyen her savaşta mutlaka tehlikeye düşer denir.Muzaffer olacak ordu önce zafer kazanacağı ortamı yaratır , sonra düşmanla savaşa girişir; yenilecek ordu önce düşmana savaş açar sonra savaş sırasında galip gelecek bir şans doğmasını bekler.Cesaret ya da korkaklık tavırda , güçlülük ya da gücşüzlük görünümdedir.
Türk geleneğinde savaş-eri olarak gazîde bulunması gerekli on karakter sayılır: cesaret, yılmazlık, kendine güven, güçlülük ve savaşganlık, atılganlık, dayanıklılık, yerinde metanetle durma, sabırlılık, fırsatları kollama, yoldaşına vefâ vasıflarıdır; bunlar Dede Korkut, Dânişmendnâme gibi Türk destanlarında kahramanların vasıflandırılmasında belirlenmiştir.
| Halil İnalcık, Devlet-i’Aliyye, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 66.Basım: Eylül 2020, İstanbul, s.25
Sayfa 25 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 66.Basım: Eylül 2020, İstanbulKitabı okuyor
Hiçbir Şeyin Rastlantılara Bırakılmadığı Varış Noktası: Ayaklanma
Oysa ayaklanma, savaş ya da herhangi bir başka sanat kadar bir sanattır; savsaklanmaları, bunları savsaklayan partinin yıkımına yol açan bazı pratik kurallara bağlıdır. Böyle durumlarda göz önünde tutulmaları gereken partilerin ve koşulların özlüğünden mantıksal olarak çıkan bu kurallar öylesine açık ve öylesine yalındırlar ki, kısa 1848 deneyi bunları Almanlara adamakıllı öğretmiştir. Birincisi, eğer oyununuzun bütün sonuçlarına korkusuzca göğüs germeye iyice kararlı değilseniz, ayaklanma ile hiç oynamamak. Ayaklanma, değerleri her gün değişebilen çok belirsiz büyüklükler ile yapılan bir hesaptır; düşman güçler her tür örgütlenme, disiplin ve yetke alışkanlığı üstünlüğüne sahiptirler; eğer onların karşısına daha üstün güçler çıkaramazsanız, bozguna uğradığınızın, hapı yuttuğunuzun resmidir. İkincisi, bir kez ayaklanma yoluna girdikten sonra, en büyük bir kararlılık ile ve saldırıcı biçimde davranmak. Savunma, her türlü silahlı ayaklanmanın ölümüdür; ayaklanma, daha düşmanları ile boy ölçüşmeden yitirilir. Düşmanlarınıza, güçleri dağınık olduğu sırada, birdenbire saldırın, ne kadar küçük olursa olsun, yeni ama günlük başarılar hazırlayın; ilk başarılı ayaklanmanın size verdiği morali yükselterek sürdürün; her zaman en güvenilir yanda gitmeye çalışan sallantılı öğeleri böylece kendi yanınıza alın; devrimci siyasada bugüne kadar bilinen en büyük usta olan Danton ile birlikte: de l'audace, de l'audace, encore de l'audace* diyerek, düşmanlarınızı güçlerini size karşı toparlayamadan, önünüzden kaçmaya zorlayın.
*Cesaret, cesaret, yine cesaret
Sayfa 117 - 2. baskı - Kasım 1992
