Tek tük atıştıran yağmur damlaları arabaların üstünü örten kalın bezlere, hasırlara çarpıyor, ara sıra esen sert rüzgâr akıbetlerinin ne
olacağını düşünen muhacirlerin yüzünü adetâ okşuyordu. Hazânla birlikte sararan yapraklar rüzgâra kapılıp ötelere savruluyordu. Bu ötelere savruluş, muhacirlerin Rumeli'den, Balkanlardan
savruluşuna çok benziyordu...
Sayfa 32Kitabı okudu
"Ey hamûş! Bana bir yara bağışla özü huş,
Bağışla ki durulsun bu sonsuz savruluş."
Sayfa 78
İnsanı ağır yaralayan her ne varsa,yaşanıp bittiği anda ki acısıyla kalabilseydi, tahammül gücümüz ayakta durmamıza yetebilirdi.Öyle kalmadığını öğreneli çok zaman oldu.O keskin acı,o yaralayıcı savruluş hafızamızın korunaklı odalarında ilk andaki kadar taze,ilk andaki kadar sarsıcı,ilk andaki kadar kederli var olmaya devam ediyor.
Sayfa 25Kitabı okudu
"Ey Hamuş! Bana bir bağışla özü huş.
Bağışla ki durulsun bu sonsuz savruluş."
Sayfa 78 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
plan yapma yorulursun
kaderi tasarlama boşuna
suya düşer planların
gözün uymaz olur kaşına
sana boynunun bilmediği bir eğimle
gövdene teslim olacak bir duruş gerek
bilme. bilirsen kovulursun
sana cehaletle unufak olacak bir savruluş gerek
Bu kaçıncı sonbahar aynı yazın ardından
Kaçıncı vazgeçiş bir sevda masalından
Bu kaçıncı sonbahar aynı yazın ardından
Kaçıncı savruluş yalnızlık rüzgârıyla...
(Tuna Kiremitçi)
