Reşat Nuri Güntekin genellikle romanlarıyla, bilhassa "Çalıkuşu", "Acımak", "Yaprak Dökümü" ve "Dudaktan Kalbe" eserleriyle tanınır.
Ancak bu kitap Reşat Nuri'nin öykücülüğününde oldukça gelişmişliğini gösterir. Bu kitapta Reşat Nuri'nin öyküleri ve oyunları (tiyatro metinleri) yer alır.
Kitapta eski Türkçe kelimeler yer yer fazlaca var. Ama okumayı çok da zorlaştıracağını düşünmüyorum. En azından Türk edebiyatında tecrübeliyseniz veya biraz bilginiz varsa cümlenin anlamından çıkarabilirsiniz.
Çoğu hikayesini çok sevdim. Oldukça sürükleyici bir kitaptı. Sıkıldığım yerler olmadı diyebilirim. Hele bazı yerlerde çok ince düşünülmüş, komik sonlar da vardı. Hani, Temel bir gün... diye başlayan ve yapay zeka tarafından seslendirilen videolar vardır ya sosyal medyada, işte o tatta olanlar da vardı.
Genel olarak kısaca bitirebileceğiniz bir akıcı ve güzel bir eser. Genel olarak çok sevdim. Tavsiye de ediyorum.
Fakat burada eleştirebileceğim bir şey var. Bu kitapta bir bölümde Hâfız bir kişi var. Ancak bu kişi şerefsizin önde gideni bir kişi. Okurken söve söve okuyacaksınız. Ama niye böyle edepsiz, ahlaksız, terbiyesiz kişiler dinle bağlantılı kişiler oluyor.
Aslında bu böyle değildir. Fakat bilhassa Cumhuriyet dönemi yazarlarından Yakup Kadri, Halide Edip gibiler buna bayılırlar. Elbette bunun altında dini sömürenleri eleştirmek ve insanları dini duygularını istismarı kınamak yatar. Ya da bu savunma altında İslam düşmanlığı yaparlar :) Karar sizin...