Marry Grave'in, acayip, tuhaf, azıcık kafadan kontak, azıcık da çatlak bir hikaye olmasını bekliyordum ve gerçekten de öyle çıktı. Ana karakterimiz olan Sawyer hayat tecrübelerinden mütevellit gerçek bir çatlak ama neyse ki cana yakın ve sevilesi olanlarından.
Ben manganın çizimlerini çok beğendim. Karakterlerin her biri adeta göze hitap etsin diye çizilmiş ve büyük bir özenle çizildikleri çok belli oluyor. Hikayesinin çekiciliği de sizi devam etmeye teşvik edecek kadar iyiydi. Sadece konu beklediğimden hızlı ilerledi ve daha yavaş mı gitseydi acaba diye biraz düşündürdü beni açıkçası. Üstelik daha en başından başlıyor her şeyin son sürat ilerlemesi. Böyle nasıl desem, bodoslama dalıyorsunuz olayların içine. Giriş biraz daha alıştırarak başlasa daha memnun kalabilirdim, orası bir gerçek ama böylesi de geçer not almaya yeterli geldi benim için. Bu arada kitapta bazı tanıdık yaratıklarla karşılaşıyorsunuz ve bu benim için oldukça büyük bir sürpriz oldu. Goblinler, periler bir yana Alice Harikalar Diyarı ve Harry Potter evrenine özgü bazı büyülü yaratıklar sayfalar ilerlerken bir anda karşınıza çıkıveriyor. Bu karşılaşma hem eski bir dostla selamlaşmak gibi hem de yanlış yerde yanlış insanla rast gelmek gibi bir his verdi bana. Bu hisse sevinip sevinmediğime ise hala karar veremedim.