Self psikolojisi Kohut'un, ciddi narsisistik bozukluklar gösteren hastaların psikanalitik tedavisi sırasında edindiği izlenimler sonucu geliştirilmiştir (1971). Bu insanlar, tedavi ortamına klasik nevrotik hastalardan farklı belirtiler getirmekte ve tanımlamakta güçlük çektikleri bir çöküntüden ya da ilişkilerindeki doyumsuzluktan yakınmaktaydılar. Kendilerine verdikleri değer çevrelerindeki insanların tepkilerinden kolayca etkilenebiliyordu. Kohut, klinik çalışmaları sırasında, ego psikolojisinin sunduğu yapısal modelin bu insanların sorunlarını anlamada ve rahatlatmada yeterli olamadığını giderek fark etmeye başlamıştı.
Kohut bu hastaların iki tür transferans geliştirdiğini gözlemlemişti: mirror transference (ayna transferansı) ve idealizing transference (idealize ederek transferans).
H. Hartmann'ın kurucusu olduğu "ben psikolojisi" kuramına göre, "ben" diye tanımladığımız birim, hayatın ilk senelerinde, "benlik temsilleri" (self representations) vasıtasıyla oluşur. Hartmann, zihnin bebeklikteki bomboş halini "henüz değişimden geçmemiş ana yapı" (undifferentiated matrix) olarak tanımladıktan sonra, anne baba ilişkileri çerçevesinde çocuğun belleğinde ve zihninde küçük adacıkların oluşmaya başladığını fark etti.
Self (kendi, kendilik, benlik) psikolojisi, insanın kendine verdiği değeri ve bütünlüğü koruyabilmesi de dış ilişkilerinin önemini vurgular.
