M. doğru bir düşünce hanımefendi. Emin oluş, mutluluk gibi kısa sürer ve yerini yeni bir kuşkuya bırakır diyerek bağlamak istiyorum. Yani kuşku ateş ise emin oluş sudur.
Biz bir insandan nefret ettiğimizde, kendi içimizde yuvalanıp bu insanın görüntüsüyle karşımıza çıkan birinden nefret ederiz. Bizim kendi içimizde olmayan şey, bizi kızdırmaz.
Bütün bunlar bir hiçti. Ben şiir yazmak, vaaz vermek, resim yapmak için gelmemiştim
dünyaya; ne ben ne de bir başkası öyle bir amaç için dünyada bulunuyordu. Bunların hepsi arada baş gösterip ikinci planda kalan şeylerdi. Herkes için gerçekte bir tek uğraş vardı: kendini bulmak. İnsan şairlikte, cinnette, peygamberlikte ya da canilikte alabilirdi soluğu, bu onun bileceği şey değildi, hatta bunun önemi de yoktu hiç. Onun işi, rasgele bir nitelik taşımayan kendine özgü yazgıyı ele geçirmek, bu yazgıyı tümüyle ve kesintisiz olarak sonuna dek yaşamaktı. Geri kalanı yarım sayılacak işlerdi; kaçıp kurtulma girişimleri, kitle idealine sığınmalar, uyum sağlama çabaları ve kendi iç dünyası karşısında korkuya kapılmalardı. Yeni görüntü, korkunç ve kutsal, gözlerimin önünde yükseliyordu; şimdiye dek yüzlerce kez sezilmesine, belki ikide bir dile getirilmesine karşın ancak şimdi yaşanmaktaydı. Ben fırlatıp atılmıştım doğa tarafından; bir belirsizlikten içeri, belki yeni bir şeyin, belki hiçbir şeyin kucağına savrulmuştum; alabildiğine derinliklerden bu fırlatılıp atılışın etkisini göstermesini sağlamak, onun istemini ruhumda hissetmek ve onu düpedüz kendi istemim durumuna sokmak, işte benim işim yalnızca buydu! Yalnızca bu!
Maddeyi bırakıp iç sesiyle tanışan tüm yazarların ruhsal sınırlarda gezdiğini görüyorum, büyük sıkıntılar, büyük yanılgılar toplanıp standart kabul edilenin dışına taşırıyor insanı. Çok seviyorum bu farklılıkları. Asıl özgünlük insanın kalıplardan sıyrılmasıyla görülüyor. İnşallah hep birlikte sıyırırız. :)
Toplumun normlarına uyup normal sıfatı alan bir insan asla kendisi olamaz. "İnsan özgür olmak zorundadır, buna mecburdur." cümlesi aslında doğal olarak insanın mizacında vardır. Bir örgüt olarak toplum yasalar ve kurallarıyla seni kendinden uzaklaştırır ve otomata dönüştürür.