Özellikle bu kitaptan, özel bir şey beklediğinden değil. Sen ilke olarak artık hiçbir şeyden hiçbir anlam çıkarmayan birisin. Senden daha genç ya da çok daha genç olan ve kitaplardan, insanlardan, yolculuklardan, olaylardan, yarının bilinmezliğinden olağanüstü deneyimler bekleyerek yaşayan pek çok kişi var. Sen öyle değilsin. Sen, insanın içine gireceği en iyi beklentinin en kötüden sakınmak olduğunu biliyorsun. Genel, hatta bütün dünyaya ilişkin konularda olduğu gibi kişisel yaşantında da vardığın sonuç budur. Ya söz konusu kitaplar olunca?
Sayfa 20 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okuyacak
Gerçeğin sana transfer edilmesinin hiçbir yolu yok. Bunu sağlayacak hiçbir köprü yok. O verilemez, iletişimle aktarlamaz.
Ama insanlar Yazıtları, kitaplara, sözcüklere, teorilere bağımlıdır. Zihin için bir teori anlamak kolaydır, bir kitabı okumak kolaydır, bir geleneği devam ettirmek kolaydır çünkü zihin öyle olan şeylerin kontrolünü elinde
Sayfa 195 - Omega YayıneviKitabı okudu
279.jpg){kind=small}
İnsan yaş aldıkça, az çok kendisine neyin iyi neyin kötü geleceğini anlamaya başlıyor. Ve bu yıllarla gelen bilgelik, dışarıdaki insanları değiştirmek yerine kendini korumanın en işe yarar yöntem olduğunu içinde barındırıyor. İşte bu nedenden dolayı, hayat yolunda belki kan bağıyla, belki bir evlilikle, belki de yıllardır devam ettiği için bir bağlılık oluşması sebebiyle görüştüğün ya da görüşmek zorunda hissettiğin insanlardan uzaklaşmak, onları hayatından çıkarmak isteyebilirsin. Böyle bir karar aldığında, çevrendeki insanlar seni yargılayabilirler, o senin abin, ablan, akraban, eşin, arkadaşın, nasıl olur da onunla iletişimini kesersin, nankörsün, değer bilmiyorsun, yanlış yapıyorsun diye. Böyle zamanlar
da bir tarafın yoğun bir şekilde o insanla görüşmemeyi ister, diğer taraftan da özür dilersin böyle yaptığın için. Bir deşöyle bir durum var; emin olarak yaptığın bir şey için özür dilersen, o konuya dair güvenini, emin oluşunu yitiriyorsun, içine bir şüphe düşüyor. Kendini en iyi sen biliyorsun, bir karar almışsan almışsındır. Ve birilerini sana zarar verdiği
için hayatından çıkardığında kimseye özür borçlu değilsin.
Sayfa 114 - Sahi Kitap
Birden durdu. Salonun öbür ucunda, giriş kapısının oradaki ışığın altında, uzun boylu, küstah tavırlı bir adamın, içeri girmeden önce bir an durakladığını görüyordu. Bu adamla hiç karşı karşıya gelmemişti, ama gazete sayfalarının tüm kötü şöhrete sahip çehreleri arasında en nefret ettiği yüz buydu. Francisco d’Anconia gelmişti.
Rearden aslında
Bütün âlem, Allah’ın varlıktaki
kelimeleridir. Allah Hz. İsa hakkında şöyle buyurur: ‘Meryem’e ilka ettiği
kelimesidir: 109 Başka bir âyette İse, şöyle buyurur: ‘Allah'ın kelimeleri
tükenmez: 110 Başka bir âyette ise ‘temiz kelime ve salih amel O’na yükselir:
111 ‘Kelim’, kelimenin çoğuludur. Allah Teala, [var etmek] istediği
bir şeye ‘ol’
Emin olamama duygusu nasıl mı başlıyor?
İnsan yaş aldıkça, az çok kendisine neyin iyi neyin kötü geleceğini anlamaya başlıyor. Ve bu yıllarla gelen bilgelik, dışarıdaki insanları değiştirmek yerine kendini korumanın en işe yarar yöntem olduğunu içinde barındırıyor. İşte bu nedenden dolayı, belki de yıllardır devam ettiği için bir bağlılık oluşması sebebiyle görüştüğün ya da görüşmek zorunda hissettiğin ( ya da yaşamak zorunda kaldığın..) insanlardan uzaklaşmak, onları hayatından çıkarmak isteyebilirsin. Böyle bir karar aldığında, çevrendeki insanlar seni yargılayabilirler; o senin abin, ablan, akraban, eşin, arkadaşın, teyzen.. nasıl olurda onunla iletişimini kesersin, nankörsün, değer bilmiyorsun, yanlış yapıyorsun diye. Böyle zamanlarda bir tarafın yoğun bir şekilde o insanla görüşmemeyi ister, diğer taraftan özür dilersin ( ya da dilemek zorunda bırakılırsın..) böyle yaptığın için. Bir de şöyle bir durum var ; emin olarak yaptığın bir şey için özür dilersen, o konuya dair güvenini, emin oluşunu yitiriyorsun, içine bir şüphe düşüyor. Kendini en iyi sen biliyorsun, bir karar almışsan almışsındır. Ve birilerini sana zarar verdiği için hayatından çıkardığında ya da sevmeyi bıraktığında kimseye özür borçlu değilsin..
Sayfa 114Kitabı okudu