Özür dilerim, ben yine tutamadım kendimi.. Yine nefret etmedim edemedim senden, yine bitiremedim seni..Ne kadar desemde ,silemedim içimdeki sevgini.. Öyle çok özlüyorum ki seni, hayır senin yerinde olsam daha fazla kıyamazdım bana. Ama nasıl da mutlusundur şu an.Ahım kaldı sanıyorum ama yok herhalde, çok iyisin diye duydum..Öyle dediler işte, eh biraz da üzüldüm ama merak etme bende iyiyim, iyi olmaya çalışıyorum..Senden sonra ne kadar iyi olabilirsem.. zor oldu ama mutluyum artık daha az acı çekiyorum..nasıl diyebilirim alıştım sanki biraz. hayli zaman geçti böyle olması lazımdı, böyle oldu. Bazen her şey eskiye dönüyor, bir an öyle kötü hissediyorum ki..ama merak etme sonra geçiyor. bana sorsan bunun olacağı aklımın ucundan geçmezdi, ama olsun alışıyorum ben..Sonra neyin ne olduğunu da öğrendim, saf değilim artık. Ben bunları neden anlatıyorum ki.. Bak yine geldin aklıma.. Hiç yoktun ama var olman asıl zor olan..zor çok zor dedim ya alıştım ama uzatmak istemem.mutlusun diye duydum zaten. Ben de mutluyum çok . Hiç olmadığım kadar çok..İyiyim ,huzurluyum, gülüyorum eğleniyorum.. en önemlisi de sen var olabilecekken yoksun ehh daha ne...!!
184 syf.
·
Puan vermedi
Ampirik Bir Okurun Yorumları!
Orhan Pamuk Okuması Sonrası
Aslında romancı olmak istiyordum. Ama anlatacağım olaylardan da anlayacaksınız ki romancı olamadım. Şimdi ise burada, çocukluğumdan beri babamla ufak tefek de olsa sorunlar yaşayıp, bir nevi sığındığım bu sessiz evde, saf ve düşünceli bir romancı gibi camdan, az ilerideki bahçede çalışan kuyucu ustası ile çırağını izliyordum. Bu sessiz evimiz
İlk Öpücüğün Tarihi
Zaman ilginç bir şekilde yüksekliğe bağlı olarak değişirmiş. Deniz kenarında yaşayan kimse dağ köyünde yaşayana kıyasla daha dinç olurmuş mesela. Çünkü deniz kıyısındaki zaman tepedekinden daha yavaş akarmış. Dünyanın merkezine yakınlıkla ilgili bu formül. Dibe ne kadar yakın, zaman o denli tembel. Bundan ötürüdür ki utancımdan yerin dibine
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
Kahraman ordumuza;
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal Kahraman hama bir gül Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin
