Kitabı sevdim mi? Aslında sevdim. Depresif bir hikayesi var. Yalnız karakterlere epey sinir oldum. Ana karakterlerimizden Maggie beni epey bir gıcık etti. Ensesine patlatmak istediğim de olmuştur.
Neticede Maggie bir ergen ve dik kafalılık yapması, 'siz ne biliyorsunuz ki!?' diye çığlık atması, yaşı göz önüne alınırsa normal karşılanabilir. Çünkü insanoğluyuz ve yasak her zaman tatlıdır :)
Yazar sonraki olaylar ve diyaloglarla bir şeyler açıklamaya çalışmış. Ön yargıyı bir kenara atmakla alakalı bir hikaye diyebilirim esasen. Ama fazla derinliği olduğunu söyleyemem. Hikayenin bütününe baktığımda benim gördüğüm buydu. Daha derin işlenseydi, artık kenara sıkışmaları, çıkmazları rahatlatması gereken diyaloglar daha güzel dokunsaydı, çok daha iyi bir şeyler çıkabilirdi diye düşünüyorum. Biraz yüzeysel kalmış gibi geldi bana.
Fazla beklentiye girip okumaya kalkmayın, hayal kırıklığına uğramayın :)
