Yine sana.
Seneler yaşadım şu mavi yeşil dünyada , her renginden biraz içtim gökkuşağının
belki biraz fazla koyu belki biraz açıklardan sonra senin rengin geldi aklıma belki dedim en büyük renktir bana ..
Tatmadığım gök renklerindensin belki
derin anlamlı , sakin ve duru.. bilirim ki en sevdiğim renk olacaksın göğüme , içimin yeşiline bir umut da sen olacaksın..
En derin kök kahveme sen de renk katacaksın
Dallarım senden yaprak dökecek , meyvem sende büyüyecek
Bakma belki renk kattım kendime sen gelene dek
ama sen en büyük şenliğim olacaksın , sevincim..
Hiç bilmediğim ben'i sen büyüteceksin sen şahit olacaksın en derin yarama , sen göreceksin en ışıl penceremi sende açacağım en güzel mevsimimi ve sende ben olacağım sevdiğim..
Şimdi gel ;sarayım kurumuş dallarını , omuz olayım yağmuruna
tek bende sakla yaralarını , bana ağla sadece
benden gitme uzağa , sarıl yokluğuma sarayım sen kokan bahçemi..
Beraber gülelim ,beraber yol alalım senle
beraber çizelim gökkuşağını tekrar , beraber sevelim dünyayı , senin gözünden tekrar doğayım ,
birlikte tadalım en güzel meyveyi birlikte gezelim her kültürü , bir olalım , birlik olalım , biz olalım
..
Gel iki gözüm gözlerinde yeniden doğayım.
🤎
Seyyid Nesîmî
Nesimi anlatırken Türk halk edebiyatında iki tane Nesîmî olduğunu ve genellikle bu iki Nesîmî’nin birbiriyle karıştırıldığından bahsetmiştim. Bunlardan birisi 14. yüzyılda Bağdat'ta doğmuş, Halep'te derisi yüzülerek öldürülmüş olan tasavvuf şairi Seyyid Nesîmî, diğeri ise dün anlattığım 17. yüzyılda yaşadığı sanılan ve
Mavi Adam Kırmızı Kadın
' senin için yapabileceklerimi mi soruyorsun masumiyet? Ben senin için bu şehri yakabilirim, yıkabilirim. Şehre yeniden inebilirim mesela. Hatta bir savaş bile çıkarabilirim. Sadece istemen yeterli. Şimdi söyle senin için ne yapabilirim?
- ben ölüm istemiyorum. Kimse ölmesin.sadece güvende olmak istiyorum. Saklanmak istiyorum. Kimse bulmamalı
Madem günün birinde öleceğiz ve ne zaman göçüp gideceğimiz belli değil (Belki yarın, belki bu hafta veya bir başka gün) o halde hiç müzik listesi bırakmadan gitmek olmaz, geç kalınmışlığın telafisi yok çünkü ölüm gelirken bize sormayacağından hiç umulmadık bir anda yeryüzünden silinebiliriz, o yüzden ne olur ne olmaz diye sevdiğim şarkıların
GÜL VE BÜLBÜL
Gül gül dedi bülbül güle; gül gülmedi gitti.
Bülbül güle gül bülbüle yar olmadı gitti…
Laedri
Bülbül; âşık, çilekeş, mecnundur. Gül ise maşuk lakin zalim. Ne önemi var ki güzelliğinin, bende bu aşk olmasa. Gül, bülbülün kanını iştahla emer de, bülbülün çığlıklarına kulak vermez. Bülbül bütün kanını akıtır. Gül de bülbülün kanının bir damlasını dahi toprağa düşürmeden kana kana içer. Bülbül aşkı için ölür de gülün goncası açar!
Gül gül dedi bülbül güle; gül gülmedi gitti. Bülbül güle, gül bülbüle yar olmadı gitti…
Ey! Gül, bir kez gülüverseydin ne olurdu sanki bülbüle. O kadar aşk namelerini, o kadar divane halleri bir kez görüverseydin ne olurdu? Bir tebessüm, bir güzel söz etseydin ne olurdu o biçare divaneye. Bak: o eridikçe sen açtın, o yandıkça sen rengine renk kattın. O ise hem canından oldu, hem canandan. Onunla tamam oldun, ”gül” oldun. Onun kanıydı seni böyle değerli kılan “gül” yapan?
Gül gül dedi bülbül güle; gül gülmedi gitti. Bülbül güle gül bülbüle yar olmadı gitti…
An gelir, mihri can değer de solar senin de benzin; bülbülün ahı tutar da, türkü olursun dillerde, ağlar kırık sazım. Altının ayarını sarraf bilirmiş. Bülbülü yar ağlattı, aldı başını gitti. Neye yarar bülbül olmadan kan kırmızı rengin. Gülizarlar diyarında şimdi bülbül, sen bir başına.
Gülizar: gül bahçesi
Mihri can: sonbahar
kapı yayın eviKitabı okudu
Ne Alâkası Var Baba!
Babam her zamanki gibi sakin ve dalgın yürüyüşüyle evin bahçe kapısını açtı ve içeri girdi. Annemin, duvarın kenarına sıraladığı içi su dolu testilerden birini ayak ucuna yaslayarak ellerini yıkadı. Arka cebinden hiç eksik etmediği mendiliyle kurulanarak eve girdi sonra.
Sırtımı anamın kendi dokuduğu çeyizlik yastığına yaslamış, salonun
Sayfa 27 - İletişim Yayınları, 8. Baskı (2014)Kitabı okudu
