AŞKA VAR BİR HAVADİS
Yav beni ara,
Kalbim sussun benim.
Hep yapraklarını dökme,
Birazda denizlerin taşsın.
Sen benim acı şarabım,
Seni Tebriz'de tadayım.
Yav artık kalbimi coşturma,
Dörtte üçü sularla kaplı bir küre üzerinde temiz kalabildik mi? Kirlettik üstelik. Kirletiyoruz. Boş ver Yakup. Senin denizlerin sana yeter.
sen benim sevimli intizarımsın
kaderim, kederim, âh-u zârımsın
sana sinsi yakarışlarla gelen
sofrasında dehşet bulur, kan bulur
ihtiras üfleyip kâküllerine
bir teline bile dokunan rüzgâr
yüreğimin dergâhından kovulur
Sayfa 19Kitabı okudu
ESMÂ’ÜL HÜSNÂ ŞERHİ
O’nun birinci ismi, isimler sultânıdır;
Her ânın, her mekânın, her cânın cânânıdır.
Kur’ân’da ilk âyetin, başlangıç kelâmıdır,
Her zerre “ALLAH” diye, O’nu söyler durmadan..
Vârettiği herşeyi, ayırdetmeden gören,
Her şeye adâletle, hayır ve rahmet veren,
Her mahlûkâ acıyan, ve çâreler gönderen,
Sonsuz merhametiyle, âleme RAHMÂN dır
Ademin Havva'ya Yüzğörümlüğü
"Sen benim sevimli intizarımsın
Kaderim, kederim, âh-u zârımsın
Sana sinsi yakarışlarla gelen
Sofrasında dehşet bulur, kan bulur
İhtiras üfleyip kâküllerine
Bir teline bile dokunan rüzgâr
Yüreğimin dergâhından kovulur
Sayfa 29Kitabı okudu
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
En derin’den...
Henüz ilk yağmur yağmamışken dünyaya
İlk kar düşmemişken
Denizin ilk dalgası vurmamışken sahile
İlk kuş yuvası henüz yapılmamışken
Ve Nazım şiirlememişken daha yüreğimizi
Ben sana aşıktım
Sen benim gördüğüm en güzel şeysin
Bir hayat yeter mi sana doymaya?
Eşek gözlü bir türküsün dalımda
Ha patladı ha patlayacak
Sen benim hissettiğim en güzel şeysin
Yaşamam senin elinden olacak
Sen benim dokunduğum en güzel şeysin
Ellerim kırılsın yalanım varsa
Her baharda gelin gibi süslenirken ağaçlar
Senden daha güzel bir şey kokladımsa eğer
Cehenneme kadar yolum var
Sen azgın denizlerin poyrazlarında
En ölümcül kabusları haykırırken yağmur kuşları
Dalgaları boğarken tedirgin lodoslar
Kaçıp kaçıp sığındığım koyumsun
Sen zannetme benim beş duyumsun
Ruhumu verir gibi soyunduğumsun...
Boş ver Yakup. Senin denizlerin sana yeter. Turna gözlü dağ pınarların var senin. Şu deniz kabuklarına tekne diye düşlerini bindirip çıktığın uzak yolculuklara ben tanığım. Senin yolculuklarını biz şu çokbilmiş halimizle haritalarda görsek, ürpeririz. Senin denizlerini haritalarda görsek, boğuluruz. Biz düş yoksulu olduk Yakup. Benim sevgili çocuğum.
Sayfa 13 - Küre YayınlarıKitabı okudu