Bu gece görebileceğimi düşündüm seni Ustura ağzındaki uykumu ikiye böldüm Ayak seslerimi toprağa içire içire Sessizce kapına geldim
Finaldeki cümle …
Yıllarca Vahşi Kadın arketipinin mitsel hayatını taşıyan kadınlar sessizce ağladılar: “Neden bu kadar farklıyım? Neden böyle garip (ya da ilgisiz) bir aileye doğdum?” Hayatlarının nerede fışkırmasını istedilerse, birileri hiçbir şey büyümeyecek şekilde toprağı tuzlamak için oradaydı. Doğal arzularına gem vurmak için konan bütün yasaklar yüzünden işkence çektiler. Doğanın çocukları olanlar, çatılar altında saklandılar. Bilim insanı olanlara, anne olmaları söylendi. Anne olmak isteyenlere, tamamen kalıba uymalarının iyi olacağı söylendi. Bir şey icat etmek istediklerinde, pratik olmaları söylendi. Yaratmak istediklerinde, bir kadının ev işlerinin hiç bitmediği söylendi. Kimi zaman en gözde standartlara göre iyi olmayı denediler ve çok uzun bir zaman boyunca gerçekten ne istediklerini, nasıl yaşamaya ihtiyaç duyduklarını kavramadılar. Sonra da bir hayata sahip olmak amacıyla ailelerini terk etmenin, ölüme kadar süreceği yeminiyle umut bağladıkları bir evlilik yapmanın, daha aptallaştırıcı, ama daha iyi maaşlı bir şeye sıçrama tahtası vazifesi görecek işleri seçmenin acı verici yönlerini deneyimlediler. Yol boyunca, her yana saçılmış düşler bıraktılar.
Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
Reklam
...günün birinde, her şey sessizce birbirine karışıp kaynadıktan ve üzerinde çalışıldıktan sonra, artık ortada ateş ya da su değil şarap olacaktı yalnızca. İki ayrı ve zıt şeyin birleşiminden üçüncü bir şey doğacaktı.
80 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
20 saatte okudu
Hayat ile Ölüm Arasındaki Trenyolu
Herhâlde Küçük Prens’i duymayan ve onu okumayan kurgusever kalmamıştır. Ondan bu kadar söz edilmesi, üzerine konuşulması bir tesâdüf değil tabiî. Onu kıymetli hâle getiren çocuklara hitap etmesine rağmen bünyesine gâyet dengeli bir şekilde dağıtılmış olan felsefedir. Böylesi şartlara sâhip bir mükemmel kitap daha araştırılsa muhtemel o ki ondan
Galaktik Trenyolu'nda Gece Vakti
Galaktik Trenyolu'nda Gece VaktiKenji Miyazawa · İthaki Yayınları · 2023739 okunma
Sessizce konuşmak için; Avuçlarını güneşe tut! İşte telepatik titreşim... Mafsallarına akışta, Huzmeler Işıkla, ruhun dansta; Sessiz bir iç çekiş için.
Beni Güzel Hatırla
Beni güzel hatırla Bunlar son satırlar Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından Yada bir yağmr sel oldum sokağında Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim Beklide bir rüyaydım Senin için.. Uyandın ve ben bittim Beni güzel hatırla Çünkü sevdim seni ben her şeyini Sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın Yüzüne vurmadım hiçbir
Reklam
1.000 öğeden 21 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.