İnsanların mantığa en ihtiyaç oldukları zaman, musibet anlarıdır.
Ebru YayınlarıKitabı okudu
Gözlerinin içine bakarken varlığına şükrettim.
"Öyle bir yere geldik ki,
Hiçbir sokağın adı yok."
...
"Belki de biraz geç rastladım sana
Ama her şey geç gelmiyor mu yurdumuza."
Yeni simalar! Niçin alıştığımız sevimli yüzler bize kâfi gelmiyor da daima yeni hayaller, ümitler peşinden koşuyoruz?
Sayfa 56Kitabı okudu
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?
Sayfa 38Kitabı okudu
Sevgilim olsun istemiyorum.
Sevdiğim olsun istiyorum.
Hergün 'görmek' değil.
Benim olduğunu bilmek istiyorum!
Elini tutmak değil
Kıyamadan sadece gözlerine bakmak istiyorum!
İki gün değil, ebediyen sürsün istiyorum!
Uğruna ölmek değil.
O'nun için yaşamak istiyorum!
Muhabbet bu güzel yolun en önemli azığıdır. Sev Allah’ın ve Resulü’nün sev dediklerini, ispat et dilindeki sevgi iddiasını ve havada bırakma sevda sözlerini ki yolun Resullah’ın yolu olsun.
•
Erzurum' da
Geçit vermez kaşlarının ardında
Derindir karanlıktır ıssızdır gözleri
Sayfa 108Kitabı okudu